Vedat
“Sen beni hançerlemeye niyet ettiğin anda ben bunu anlarım ve o hançeri münasip yerine saplarım. Karşında kim olduğunu unutup konuşuyorsun, sabrımı da sınıyorsun. Yapma! Sanrımı sınama!” dedim dişlerimin arasından.
Gülay yutkundu. “Ben katil değilim, öylesine söyledim.”
“İnsanın fikri neyse zikri de odur. Aklından bile geçirmeye cesaret etme.”
“İyi tamam.”
Hançerleyecekmiş. Laflara bak. Bu kızda kuş kadar beyin yok. Öldürsem onun için kurtuluş olur. Ailesi kırk gün yasını tutar olur biter. Ama Uygur pislikleri ettiklerini yaşamadan onlara ölüm yok.
Gülay’ın telefonunu almışken mesajlarına baktım. Dostundan mesaj ya da arama gelmiş mi diye bakarken kollarını önünde bağlamış “Ne yapıyorsun? Telefonumu kurcalamaya hakkın yok,” diye ahkam kesmeye başladı.
“Ben senin kocan o
