Serbis (SPG)

Kabanata 6

Tatiana’s POV

Nagising ako na sobrang lakas ng ulan. Bumangon ako para isara nang mabuti ang bintana dahil ang lakas ng hangin, may pumapasok na rin na tubig sa loob ng kuwarto ko. Tumingin ako sa orasan, halos alas kuwatro palang ng madaling-araw. Naisip ko na baka walang pasok ngayong araw dahil base sa naririnig ko sa lakas ng ulan at hangin, parang may bagyo pa.

Lumabas ako ng kuwarto para tignan kung okay ang mama ko. Paglabas ko, nakita kong nagmamadali ito sa pagtakbo para isara ang mga bintana sa sala. Tumakbo na rin ako para tulungan siya. Kapwa kaming nabasa dahil sa lakas ng hangin na may kasamang tubig-ulan na pumapasok sa loob dahil sa mga nakabukas na bintana.

“Bakit ba kasi hindi mo ito sinara bago matulog?” sisi ko sa kaniya.

“Nakalimutan ko nga.”

“Bagyo ‘yan. Ganiyang-ganiyan po ang bagyo eh,” sabi ko pa.

“Oo, kaya matulog ka na ulit. Tiyak na walang pasok bukas.”

Tumango ako at bumalik na rin sa kuwarto ko. Pahiga na ako sa kama ko nang makita kong umilaw ang screen ng cellphone ko. Nagulat ako nang mag-chat si Grigori sa akin.

“Hello, Miss Tati, puwede bang makisilong muna diyan sa bahay ninyo?”

Napaisip ako. Bakit kaya? Tigang na ba siya at gusto na niya agad akong ikama?

“Sure, halika rito sa bahay. Bubuksan ko ang gate,” reply ko sa kaniya. Biglang tumibok ang hiwa ko sa ibaba. Nakakaramdam kasi ito kapag may halay na ganap na mangyayari.

Muli akong lumabas ng kuwarto para buksan ang gate. Saktong pagdating ko roon, nakita kong basang-basa siya habang tumatakbo papunta rito.

“Ano bang nangyari?” tanong ko agad.

“May naging malaking butas ‘yung lumang bubong ng bahay ko. Sa lakas ng ulan, pumasok ang tubig at gumawa ito ng baha. Pati kuwarto ko pinasok, hindi naman ako makatulog sa itaas dahil basang-basa rin ang sahig sa dami ng butas doon. Nakalimutan kong ayusin ang bubong na marami na palang sira,” paliwanag niya.

Dinala ko siya sa kusina. Habang pinagtitimpla siya ng mainit na kape ni mama, naghanap naman ako ng damit na puwedeng ipasuot sa kaniya dahil kailangan niyang magbihis. Nakaawa siyang tignan dahil nanginginig na ang katawan niya.

Nakakita naman ako ng damit na malaki. Unisex naman ito kaya bagay sa kaniya. Kumuha na lang din ako ng panjama na pula na sa tingin ko ay kasya naman sa kaniya. Paglabas ko sa kuwarto ko, dinala ko na sa kaniya ang mga damit ko.

“Oh, magpalita ka muna ng damit. Wala nga lang akong maipapahiram na underwear sa iyo, hindi ka naman ‘di ba nagsusuot ng panty?” Natawa pa siya kahit lamig na lamig na.

Pumasok siya sa banyo kaya naiwan kami ni mama sa kusina.

“Good job, anak. Ganiyan nga, maging close kayong dalawa hanggang sa maging kayo,” udyok pa niya habang tuwang-tuwa ang bugaw kong ina. “Matutulog na ulit ako, ikaw nang bahala sa kaniya. Nagawa ko na ang part ko,” sabi pa niya na pinagtaka ko.

Pagbalik ni Grigori dito sa kusina, napangiti ako sa suot niya. “Salamat dito. Kahit pa paano, hindi na ako nilalamig,” sabi niya saka muling naupo para higupin ang kape niya.

“Malaki ang kuwarto ko, kung gusto mo sa sahig ka, may extra bed pa naman ako. Malamig kasi dito kung sa sala kita patutulugin.”

“Okay lang ba? Pero hindi naman ako magulo matulog. Hindi naman ako naghihilik,” sabi pa niya. Napangisi ako. So, payag din pala siyang matulog sa kuwarto ko. Aba-aba, parang may mangyayari talaga.

“Okay lang, mas mainam pa nga sa kuwarto ko. Don’t worry, hindi naman din ako magulo matulog.”

“Saka, ilang oras na lang din naman umaga na,” sabi pa niya.

Pagka-inom niya ng kape, nagtulungan kaming maglatag ng hihigaan niya. Nilabas ko ang extra kong unan at kumot para sa kaniya. Sobrang lapit lang namin. Ako dito sa kama ko, habang siya ay nasa ibaba at naka-mattress.

Binuksan ko ang lampshade ko para maaninag ko pa rin siya. Ang galing nga niya eh, sa tingin ko kanina pa siya inaantok. Pagkahiga niya, tulog agad kahit nakainom pa siya ng kape.

Umaga na nang magising ako. Nakaramdam ako ng panlalamig dahil nawala ang kumot ko. Nang hanapin ko ito ay nasa paanan ko pala. Pagtingin ko naman sa ibaba ko, napangiti ako nang makita kong tulog na tulog pa ang boyfriend ko—este ang soon-to-be-boyfriend kong si Grigori.

Nagising ako lalo nang pagtingin ko sa suot niyang panjama ay may galit at nakatayo roon. Doon ko lang napagtanto na sa ganitong oras nga pala ay madalas nakatayo ang mga tité ng lalaki, lalo at malamig pa ngayong rito sa silid tulugan ko. Napadila tuloy agad ako.

Ang gusto ko tuloy malaman ngayon ay kung mababaw ba itong matulog o malalim.

Sinubukan kong bumangon at gumalaw sa kama kung magigising ba siya. Pero nakailang gulo na ako, tulog pa rin siya. Kaya naman bumangon na ako para maglakad sa kutson niya, titignan ko kung magigising siya. Kapag nagising siya, a-acting na lang ako na magbabanyo ako.

Paghakbang ko sa kutson niya ay naghintay akong gumalaw siya, pero napakunot ang noo ko nang makita kong wala, tulog pa rin siya. Dahil doon, naupo na ako malapit sa kaniya.

“Grigori?” Sinubukan kong tawagin siya para magising na ito. Ilang beses kong ginawa ‘yon pero sobrang himbing pa rin ng tulog niya. Ibig sabihin, malalim siyang matulog.

Napatingin tuloy ulit ako sa tité niyang galit pa rin ngayon sa loob ng panjama niya. Natatakam ako. Parang gusto kong mag-almusal ng hotdog ngayong umaga. Kaya lang natatakot ako na baka magising siya.

Tumayo na lang tuloy ako at saka lumabas. Magtitimpi muna ako at baka makagawa ako ng mali. Ayokong maagang mawala sa akin si Grigori. Nag-uumpisa palang ang landian ‘no.

Paglabas ko, nagulat pa ako nang makita kong biglang tumayo si mama habang nakaupo sa sofa namin.

“Kumusta, effective ba ang nilagay kong pampatulog sa kape ni Grigori? Napagsamantalahan mo na ba siya?” Nagulat ako sa sinabi niya. Ibig sabihin ay kaya pala siya nakatulog agad ay dahil sa pampatulog na nilagay ni mama?

“Mama, ano ba kayo?! Kung ano-anong pinag-iisip ninyo,” sabi ko habang kunyari na pa-good girl ako. “Mabait ‘yong tao, mama, huwag nating siyang bundulin,” sabi ko pa.

Nagmadali tuloy akong pumasok sa banyo. Kunyari nagbanyo ako pero ang totoo ay gawa-gawa ko lang ‘yon para huminga ng malalim. Pakiramdam ko kasi ay matitikman ko na ngayon ang tité ni Grigori. Napangiti talaga ako pagpasok ko rito. Kaya naman paglabas ko sa banyo, tuloy-balik na ako sa kuwarto ko. Nadaanan ko pa nga na nakasibangot ang bugaw kong ina.

Pagpasok ko ulit sa loob ng kuwarto ko, dahan-dahan kong ni-lock ang pinto.

Pagkatapos, lumapit na rin ako kay Grigori na mahimbing pa ring natutulog. Tinignan ko ang panjama niya, kasalukuyan pa ring nakatayo ang tité niya kaya dahan-dahan ko nang pinasok doon ang kamay ko. Nang mahawakan ko na ang katawan ng tité niya, nilabas ko na ito roon. Napamura ako ng mahina. Ang tigas-tigas na talaga nito. Ngayon na lang ulit ako nakahawak ng ganitong kaguwapong pinagpalang tité. Tapos, ang laki at ang taba pa. Galit na galit ang mga ugat sa katawan ng ari niya nang tuluyan ko itong mailabas sa panjama niya.

Tinignan ko si Grigori bago ang mukbang. Nang makita kong tulog pa rin ito kahit nailabas ko na ang alaga niya, tinuloy ko na ang gusto kong mangyari.

Sorry, Grigori. Patikim lang muna ako ng hotdog mo ngayong umaga.