Serbis (SPG)

Kabanata 7

Tatiana’s POV

Nang umpisahan ko nang dilaan ang ulo ng tité ni Grigori, nakaramdam agad ako ng saya at pananabik. Wala itong lasa, siguro ay dahil basang-basa siya kaninang madaling-araw dahil sa ulan. Ganoon pa man ay manghang-mangha ako sa ari niya dahil sa mataba at pink nitong ulo. Tapos, naroon pa rin siyempre ang masarap at natural na amoy ng tité ng lalaki. Kay sarap nitong dila-dilaan. Hanggang doon lang muna ako dahil hindi ko inaalis ang tingin ko sa mukha niya. Baka kasi magising siya bigla. Habang panay ang dila ko sa ulo at butas niyon, ramdam kong mas lalo itong tumatayo at tumitigas. Bagay na lalo kong kinakilig dahil halos dalawang kamay na ata ang kailangan para masakop ang kalakihan ng alaga niya.

Tila naman hindi talaga sang-ayon ang panahon na matikman ko ngayong araw ang kabuuan ng ari niya. Habang dinidilaan ko kasi ang ulo nito, biglang nag-ring ang cellphone niya. Hindi pala siya naka-silent kaya sobrang lakas ng tunog nito sa loob ng silid ko. Sa gulat ko, dali-dali kong pinasok muli sa panjama ang matigas niyang kargada at saka ako tumalon pahiga sa kama ko.

Mabuti na lang at hindi agad nagising si Grigori. Sa ikalimang ring ng cellphone niya, doon na siya unti-unting dumilat. Ako naman ay um-acting na natutulog pa. Habang nakapikit ay narinig ko na tila bumangon na siya para kunin ang cellphone niya na nasa table ko.

“Oh, Yulia?”

Sino naman kaya ‘yon?

“Oo nga, sobrang lakas ng ulan. Nandito nga ako at nakitulog muna sa kapitbahay ko. Mabait sila at pinatuloy ako sa bahay nila. Salamat at tumawag ka para alamin ang lagay ko. Don’t worry, okay naman na ako.”

Girlfriend niya pala. Yulia pala ang pangalan nito. Ang suwerte niya dahil may guwapo at masarap siyang boyfriend na gaya ni Grigori. Nakakabuwisit nga lang siya at panira siya ng mukbang ko. Ayon na eh, dila-dila ko na ang ulo ni Grigori. Saka pa siya pumasok sa eksena. Nabitin lang tuloy ako.

Matapos kausapin ni Grigori ang syota niya, ramdam kong parang nakatingin siya sa akin. “Syet, bakit ba tayong-tayo ito ngayon? Hindi naman ganito ito kapag umaga ah! Ganito lang ito kapag nahahawakan ng babae, kaya bakit pakiramdam ko ay sobrang tigas nito ngayon? Ah, siguro ay dahil aircon itong kuwarto ni Miss Tati. Ang sarap palang matulog sa naka-aircon na room. Pakiramdam ko ay mahimbing ang tulog ko,” dinig kong mahina niyang sabi habang tinitignan siguro ang tité niya. Kung alam niya lang na pinainom siya ng pampatulog ni mama kaya mahimbing ang tulog niya, tiyak na maloloko siya.

Narinig ko na nagpagpag na siya ng mga unan. Nagtiklop na rin siya ng kumot at sapin. Mukhang aalis na siya at hindi na ipagpapatuloy ang tulog niya rito. Nakakainis talaga. Sayang. Ayon na eh, makakain ko na ang masarap na almusal kong hotdog.

“Ayokong istorbohin ang tulog niya. Saka na lang ako magpapasalamat kapag nagkita ulit kami,” dinig ko pang sabi niya.

Wait, Grigori. Ipakin mo muna sa akin ang almusal kong hotdog. Huwag ka munang umalis, please. Binitin mo lang ako eh.

Nang marinig kong sumara na ang pinto ng kuwarto ko, doon na ako tuluyang nalungkot. Putang-ina kasing Yulia ‘yan ah. Patawag-tawag pa, moment ko na sana ‘yon. Dapat ngayon, puro laway na ang buong ari ni Grigori eh. Baka nga nilalabasan na siya ngayon eh. Dapat may mainit na gatas na ako sa tiyan ko ngayon kung hindi lang siya nang-istorbo sa amin.

**

Nang tanghali, lumabas na ako sa kuwarto ko. Wala na talagang pasok ngayon dahil may kaunti pang ulan hanggang ngayon. Pumunta ako sa kusina para tignan kung ano ang ulam. Wala si mama, sigurado akong nasa palengke ito kahit na umuulan. Tiyak na bibili ‘yon ng malagkit na bigas para i-champorado mamayang hapon. Hilig kasi naming mag-ina ‘yon kapag umuulan.

Tinanggal ko ang takip ng kaserola. Humalimuyak ang mabangong amoy ng sinigang na baboy na maasim kaya natakam ako. Naglaway tuloy agad ako. Alam na alam talaga ni mama kung ano ang masarap na ulam kapag umuulan.

Hindi ko na siya hinintay. Nagugutom na rin ako kaya kumain na ako. Kapag ganito ang ulam, may pakulo rin ako minsan. Kumuha ako ng ketchup, tapos inahon ko ang laman ng karne sa platito at saka ko ‘yon isasawsaw sa ketchup. Sobrang heaven ang lasa niyon kaya kapag ganitong ang ulam, hindi puwedeng ‘di ko ito gagawin. Napaparami tuloy ang kain ko.

Pagkatapos kong kumain ay inugasan ko na ang pinagkainan ko.

Pagdungaw ko sa bintana, nakita kong basang-basa na sinugod ni Grigori ang ulan habang may dala-dala siyang mahaba na kahoy. Sa tingin ko ay habang umuulan ay inaayos na niya ang bubong niya.

Sigurado akong hindi pa siya kumakain. Hindi na niya maisisingit na magluto ng kanin at ulam dahil busy siya. Kaya naman tumakbo ulit ako patungo sa kusina. Kumuha ako ng dalawang tupperware. Ang isa ay para sa kanin habang ang isa naman ay para sa ulam niya. Pagkagayak ko ng pagkain, kumuha naman ako ng kapote. Sinuot ko ito at saka na ako pumunta sa bahay niya.

Sa labas palang, nakita kong nasa itaas siya ng bubong nila habang nagpupukpok doon. Sa totoo lang, delikado ang ginagawa niya. Kapag namatay siya, naku, wala na. Hindi ko na matitikman ang cravings ko ngayon. Hindi puwedeng mangyari ‘yon. Lumapit tuloy ako sa may kahoy para kumatok. Kasabihan kasi na kapag may ganoong eksena na naisip mo at ayaw mong magkatotoo, kumatok lang daw sa kahoy para hindi magkatotoo. Ewan ko kung totoo, pero wala namang mawawala kung susubukan.

“Grigori!” tawag ko na sa kaniya kaya agad niya akong nilingon dito sa ibaba.

“Oh, Miss Tati, ikaw pala.” Sinenyasan ko siya na bumaba roon kaya agad namang siyang bumaba para puntahan ako.

Pagpasok ko sa loob ng bahay niya, sakto naman na pababa na rin ito sa hagdan. “Alam kong hindi ka pa nagluluto ng pagkain kaya dinalhan na kita,” sabi ko pagpasok ko sa loob.

“Oo, hindi ko na maisisingit talaga ‘yan. Nakakahiya man pero tatanggapin ko na at kanina pa kasi ako walang kain,” sagot niya. Nang tignan ko ang buong paligid ng bahay niya dito sa loob, napangiwi ako sa dami ng kalat na pumasok dulot ng baha kagabi. Kawawa naman siya. “Salamat nga pala sa pagpapatulog mo sa akin sa kuwarto mo. Saka, ‘yung damit na pinasuot mo, lalabhan ko muna bago ibalik.”

“Tulungan na kitang maglinis, Grigori,” alok ko sa kaniya.

“Naku, Miss Tati, huwag na. Ako na riyan, matatapos naman na ako sa pag-aayos ng mga bubong.”

Hindi ko siya pinansin. Hinanap ko agad ang walis at saka ko winalis ang mga libag. Pagkatapos, naglampaso na rin ako para mawala na ang mga putik. Saktong tapos na akong maglinis nang matapos na rin siyang kumain.

“Nakakahiya, Miss Tati. Talagang nilinis mo na ang loob ng bahay ko. Sobrang bait mo talaga. Kayo ng mama mo. Kaya kapag kailangan ninyo ng tulong, huwag kayong mahiyang tumawag sa akin dahil handa rin akong tumulong sa mga taong palatulong sa kapwa,” masaya niyang sabi.

Gusto ko sanang humingi ng tulong sa kaniya. Matagal na kasi akong hindi nakakatikim talaga ng tité. Tutulungan kaya niya ako kapag sinabi kong tulungan niya akong makakain ulit ng ganoon?

“Aba, okay ‘yan. Minsan kapag may problema sa bahay at kailangan ng lalaki, tatawagan kita. Minsan kasi, may mga nasisira roon na hindi kayang ayusin ng babae. Tamang-tama, mukhang maalam ka sa mga gawaing bahay.”

“Oo, dati kasi na naging karpintero ako ng ilang taon. Dahil doon, kahit pa paano ay kaya ko nang maggagawa ng mga sira sa bahay.”

Ngayon ko lang napagtanto na naging seethrough na ang damit niyang puti dahil sa basa ng ulan. Kitang-kita tuloy ang napakasarap niyang katawan na bet na bet ko na talagang matikman.

Kailan ko kaya mamumukbang ang buong katawan nitong lalaking ito? Jusmiyo, takam na takam na ako sa kaniya, sobra.

“Sige, Miss Tati, iwan ko na po muna kayo at tatapusin ko lang ang ginagawa ko,” paalam niya kaya tumango na lang ako.

Pag-uwi ko sa bahay, naligo na rin ako dahil nabasa pa rin ako kahit may kapote akong suot. Saka, puro putik na rin ang paa at binti ko. Pero masaya ako dahil kahit pa paano, nakukuha ko na ang loob ni Grigori.

Saka, masaya pa rin ako dahil kahit pa paano, nakahawakan at natikman ko na ang malaking ulo ng tité niya na kulay pink. Grabe ‘yon, sa sobrang maga nito kanina, halos kalahati ata ng butas ng bibig ko ay sakap ng ulo ng alaga niya. Bagay na ini-imagine ko kapag sa pepe ko naman pinasok ‘yon. Siguradong mangangaray ako kapag nakipag-s*x na ako sa kaniya. Pero siyempre, sigurado akong masasarapan din ako ng husto. Ang laki kasi talaga.

Oh, Grigori. Kailangan ko ba mararanasan ang bayo mo? Barurutin mo na kasi ako. Atat na atat na ako, sobra!

Sa init na nararamdaman ko, naikaskas ko tuloy nang matindi ang sabon sa hiwa ng bukana ko. Tinamaan na naman ako nang kahalayan dito sa loob ng banyo. Magtataka na naman si mama mamaya kapag nakita niyang puro bulból na naman ang sabon.