Gusto niyang isiping may pangungulila din sa mga mata ni Grant habang nakakatitig sa kanya pero nagkakamali siya. For a brief moment there, she thought she saw softness in his eyes. Guni-guni nya lang pala. Maano bang lapitan siya ni Grant at kamustahin. Bagkus ay tila hindi siya kilala nito na bigla na lang tumalikod at pumanhik sa restaurant. Hindi niya maipagkakailang may kumirot sa puso niya.
‘Ano ba ang inaasahan mo, Becca?’ asik niya sa sarili.
Galit pa rin si Grant sa kanya, hanggang ngayon. Walang nagbago. Kailanman, hindi na magbabago. Nagpakawala siya ng hangin sa dibdib. Imbes na tumawid sa kalsada kung saan naroroon ang restaurant na pinasukan ni Grant, lumihis siya ng daan.
Sa gitna ng paglalakad sa ilalim ng mataas na sikat ng araw ay napahinto siya.
“Para kang tanga, B
