“Erase! Erase!”
Sunud-sunod ang naging pag-iling niya. Ayaw niya sa tinatakbo ng isip. Nakakailang at nahihiya siyang ituloy iyon. Napabuga siyang muli ng hangin at itiniklop ang sketchpad nang biglang may nagsalita sa kanyang likuran.
“Nandito lang pala si Liit.”
Si Grant.
Bigla ang pagkabog ng kanyang dibdib nang masilayan na naman ang matamis na ngiti nito. Ilang araw lang niyang hindi nakikita pero masidhi na ang pananabik niya. Gusto niyang sumugod ng takbo at yakapin ito pero nagpigil siya sa sarili. At ang mga mata niya, parang namamasa. Bakit kaya?
“Kanina pa kita hinahanap.”
Walang pag-aalinlangan na naupo ito pasalampak sa tabi niya, sa bermuda grass na kinauupuan niya. Mabilis niyang tinabunan ng bag ang sketchpad. Kinakabahan siya na baka makita nito lalo na ang drawing n
