“เคลวิน คุณละคิดเหมือนพี่ชายฉันไหม” ลูน่าคิดหาคนสนับสนุน
เคลวินยิ้มไม่ได้ตอบ เขาเดินเลยไปที่โต๊ะ เตรียมจะนั่ง พอดีกับมาโคเดินหน้ายับเข้ามา เขาเหลือบมองเคลวินนิดเดียวแล้วก็หมดความสนใจ
“ถ้าแกยังทำตัวเหลวไหลแบบนี้ ฉันตั้งใจว่าสิ้นเดือนนี้ บัตรเครดิตทุกใบของแก ฉันจะตัดให้เกลี้ยงเลย” เสียงมาโคจริงจัง
“พี่อารมณ์เสียอะไรมา ทำไมถึงมาลงที่ฉัน” ลูน่าบ่นเสียงขึ้นจมูก
“ฉันจะอารมณ์เสียเพราะใครได้อีก ถ้าไม่ใช่แก ลูน่า!!” มาโค ตวาดน้องสาว ลูน่าทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ให้ทำงานอะไรก็ไม่เคยสำเร็จ
“พี่ ฉันแค่ยังหาสิ่งที่ตัวเองสนใจไม่เจอ” ลูน่าเถียงข้างๆ คูๆ
เคลวินไหวไหล่ไม่ได้ใส่ใจเลย ทุกครอบครัวมีปัญหา เขาเองก็มี มันไม่ใช่เรื่องน่าอายที่น้องสาวจะถูกพี่ชายอบรม
“ฉันไม่ได้พูดเล่นลูน่า ฉันปล่อยให้แกสบายกว่าทุกคนเพราะคิดว่าเป็นผู้หญิง ฉันแค่หวังให้แกคิดได้ แต่ฉันคงหวังมากเกินไป ความจริงฉันควรเชื่อแม่ ฉ
