หกเดือนต่อมา
ชายหนุ่มนั่งอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นร้านที่เขาไม่ได้ชอบ มันไม่ใช่สไตล์เขา ทว่ามันเป็นหนึ่งในร้านประจำของเขาไปแล้ว เขามาคนเดียว แต่สั่งอาหารสองที่ เมนูคือข้าวซอยเนื้อ เขาทานอาหารพวกนี้ไม่เป็นด้วยซ้ำ แค่เพราะเธอคนนั้นเคยอยากมาเขาจึงพาตัวเองมาที่นี่
‘พี่นิกคะ’
‘หืม’
‘เจี๋ยมีร้านอาหารที่อยากไปอีกแล้วนะ พี่นิกจะว่างเมื่อไหร่คะ’
‘ที่ไหนครับ’
‘ร้านข้าวซอยค่ะ เป็นข้าวซอยเนื้อ รีวิวบอกว่าอร่อยมากเลย เจี๋ยอยากไปลอง เจี๋ยชอบ’
‘พี่กินไม่เป็น’
‘เดี๋ยวไปกับเจี๋ยไง เจี๋ยสอนพี่นิกนะคะ’
‘อื้ม แต่ติดไว้ก่อนนะ ช่วงนี้พี่ไม่ว่างเลย’
‘ค่ะ แต่พี่นิกต้องสัญญานะคะว่าจะพาเจี๋ยไป’
‘สัญญาครับ’
ณภัทรนั่งมองเก้าอี้ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเขาแล้วยิ้ม ยิ้มทั้งที่ไม่มีใครนั่งอยู่ตรงนั้น เขาเช็ดน้ำตาแล้วเรียกเช็กบิล จ่ายเงินเรียบร้อยก็เดินออกจากร้านเหมือนที่เคยทำเช่นทุกครั้งที่มาร้านนี้
