สามวันต่อมา
ณภัทรขับรถขึ้นเขาตามโลเคชั่นที่กล้วยหอมส่งมาให้ จุดหมายคือโรงเรียนภูม่านหมอกสถานที่ส่งสินค้าตามที่กล้วยหอมสั่งซื้อกับเขา เพื่อนเดินทางไปเที่ยวตามที่วางแผนเอาไว้ เพื่อนคนอื่น ๆ ก็ไม่ว่าง จึงเป็นเขาที่เป็นตัวแทนเพียงคนเดียว ก็พอรู้ว่ากล้วยหอมมีนิสัยแปลก แต่ไม่คิดว่าจะแปลกขนาดที่ให้เขาเป็นคนแก้บนแทน ขึ้นชื่อว่าแก้บนของแบบนี้ทำแทนกันได้ที่ไหน ไม่เข้าใจว่ากล้วยหอมคิดอะไรอยู่
“ว่า”
(อยู่ไหนแล้วนิก)
“จีพีเอสบอกอีกสองร้อยเมตรถึง”
(โอเค ครูที่โรงเรียนรอนิกอยู่แล้วนะ จำที่กล้วยบอกได้ใช่ไหม)
“อืม ครูที่นั่นมีอยู่สามคน เด็กนักเรียนไม่ถึงร้อย”
(นิก)
“อืม ฟังอยู่พูดมาเลย มีอะไรอีกหรือว่านิกลืมอะไร”
(ไม่มีอะไรแล้ว เอาไว้ถึงโรงเรียนแล้วสงสัยอะไรก็โทรมาถามกล้วยนะ กล้วยรอรับสาย)
“เที่ยวให้สนุกเลย กล้วยบอกเองว่าจัดการทุกอย่างไว้หมดแล้ว คงไม่มีอะไรละมั้ง”
(เออ กล้วยรอรับสายนะ)
“อืม ๆ”
