21|ห่วงหา...อาวรณ์

3717 Words

รินรดากอดอก ทอดสายตามองเด็กน้อยในชุดผู้ป่วยบนเตียง ใกล้ ๆ กันนั้นก็มีคุณลุงหมอสุดหล่อของเจ้าตัวด้วย ที่พอรู้ว่านางฟ้าตัวน้อยของตนไม่สบายก็รีบขับรถมาเยี่ยมทันที                                                                                               “ว่าไงคะคนดี” นายแพทย์หนุ่มยิ้มอ่อนโยน วางมือลงบนกระหม่อมคนป่วยที่ปรือตาขึ้นมาทอดมองปริบ ๆ ปากจิ้มลิ้มนั้นค่อย ๆ ขยับเอ่ยออกมาว่า            “ป่ะป๊า นางฟ้าจะหาป่ะป๊า”                                                                     คุณหมอหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยนอีก ก่อนจะปลอบไปว่า “ถ้าอยากเจอป่ะป๊า นางฟ้าต้องเชื่อฟังคุณหมอ เชื่อฟังคุณแม่นะคะ เดี๋ยวจะได้เจอป่ะป๊า” “ค่า นางฟ้าจะเชื่อฟัง” เด็กน้อยรับปาก ปากจิ้มลิ้มยิ้มเพียงเล็กน้อย ดูท่าทางยังอ่อนเพลียเพราะอาการอาหารเป็นพิษ    “ถ้าอย่างนั้น นางฟ้าก็นอนพักให้เยอะ ๆ เชื่อฟังลุงหมอสุดหล่อนะค

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD