[1]
1025 Words
7 วัน
ฉันจะเป็นชายา
เพล้ง!
แจกันใบโตหล่นลงกระแทกพื้น แตกหักเสียหาย ด้วยการกระทำของชายสองคนที่กำลังต่อสู้กันราวกับวัยรุ่นเลือดร้อน ทั้งสองกอดรัดฟัดเหวี่ยง จนชนโต๊ะเก้าอี้ภายในล็อบบี้เสียงดังโครมคราม เสียงแลกหมัดแลกศอกกันดังอยู่ตุบตับ แต่มันคงไม่สะใจลูกชายหุ้นส่วนใหญ่ของโรงแรมนี้ เพราะเขายังตั้งหน้าตั้งตาวางมวยกับลูกค้าวัยไล่เลี่ยกันโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม
พลั่ก!
“โอ๊ย! เจ็บนะโว้ย!”
พ่อหนุ่มลูกครึ่งโอดโอยเมื่อถูกต่อยเข้ามุมปาก
“เจ็บแหละดีแล้ว นายจะได้เลิกทำเจ้าชู้ใส่เพื่อนฉันซะที! นี่แน่ะ!”
ผลัวะ!
“อ๊าก! ไอ้...ไอ้เลว! นี่...แกถีบ...อ๊า!”
ดิมิทรี ตัวงอเป็นกุ้งต้มอยู่บนพื้น เมื่อถูก ติการุณ ถีบเข้าที่กล่องดวงใจ เขายังนอนเอามือกุมเป้าอย่างหมดมาด ในขณะที่ตัวต้นเรื่อง ยืนเท้าสะเอวมองสองหนุ่มด้วยสองตาของนางมารร้าย
“ออกไปจากล็อบบี้เดี๋ยวนี้! ทั้งสองคนเลย!”
เสียงกัมปนาทของ ปราณัฐ ดังลั่นยิ่งกว่าตอนที่สองหนุ่มกำลังวางมวยกันอยู่ ลูกค้าทั้งไทยและต่างชาติที่เข้ามาใช้บริการในโรงแรมเวิลด์พาราไดซ์ ต่างพากันมองมายังพวกเขาอย่างสงสัยใคร่รู้ บางคนถึงกับส่ายหน้าและหันไปซุบซิบกับคนที่มาด้วย ปราณัฐเดาออกในทันทีว่าพวกเขาเหล่านั้นคงตำหนิพวกเธออยู่ที่ปล่อยให้มีการชกต่อยเกิดขึ้นที่ล็อบบี้ของโรงแรม
ดิมิทรีค่อยๆ ลุกยืนเมื่ออาการที่เป็นเริ่มทุเลา เขายังจ้องหน้าติการุณประหนึ่งจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะหันมาหาปราณัฐ
“ดอมเจ็บนะ ยังมาตะคอกอยู่ได้ คนใจร้าย!”
ดิมิทรีว่าอดีตแฟนอย่างงอนๆ เขาถูกเจ้าหล่อนบอกเลิกเมื่อปีที่แล้ว หล่อนไม่เข้าใจเขาเลย ถึงแม้เขาจะชอบดื่มชอบสังสรรค์ปาร์ตี้ และควงสาวๆ แต่เขาไม่เคยจริงจังกับใครนอกจากปราณัฐคนเดียวเท่านั้น
“ไม่ต้องมาพูดเหมือนว่าฉันเป็นคนผิดนะดอม โตได้แล้ว นี่มันโรงแรมของคุณนะ แล้วดูคุณทำสิ คุณต่อยลูกค้า!”
ปราณัฐเดินมาหาติการุณที่เช็กอินเข้าพักที่นี่ตั้งแต่เมื่อวาน เธอเองก็เคยคบกับติการุณสมัยเรียนมัธยม คบแล้วและเลิกกันด้วยดี แถมยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้ แต่กับอีกคนนี่สิ ดูเหมือนว่าดิมิทรีจะไม่เข้าใจคำว่าเลิกรา เขายังปฏิบัติต่อเธอเหมือนตอนที่คบกันอยู่ อย่างเช่นการโอบเอวหรือทักทายด้วยการหอมแก้มเป็นต้น และมันก็ทำให้คนที่เห็นเหตุการณ์อย่างคุณหมอติการุณไม่พอใจ
ติการุณหวงเธอในฐานะเพื่อนที่หวังดีต่อกัน พอรู้ว่าเธอเลิกกับดิมิทรีได้ เขาก็ยิ่งยินดี ก็ดิมิทรีน่ะ ชื่อเสียงเรื่องความเจ้าชู้มันน้อยเสียเมื่อไหร่
“ก็ไอ้บ้านี่หาเรื่องก่อน”
ดิมิทรีเถียง เขาโดนต่อยก่อนจริงๆ
“ก็แกหอมแก้มณัฐทำไมล่ะ” ติการุณเถียงบ้าง คุณหมอหนุ่มไฟแรงหน้าตาหล่อเหลาแบบไทยแท้ หล่อไม่แพ้พ่อหนุ่มลูกครึ่ง ทว่าตอนนี้ความหล่อเหลาถูกรอยหมัดจากดิมิทรีลบเลือนมันไปชั่วครู่ เขาต่อยไม่เก่งหรอก พอๆ กับดิมิทรีนั่นแหละ มวยคู่นี้จึงสูสีไม่น้อย
“ก็ฉัน...” ดิมิทรีพูดไม่ออก มันจุกเพราะเป็นความเคยชิน เขายังไม่ชินกับการไม่มีปราณัฐอยู่ใกล้ๆ แต่ดูเหมือนหล่อนจะตัดใจจากเขาได้ง่ายดายเหลือเกิน
“ไปคุยกันที่อื่นดีกว่า เร็วเข้า พวกคุณทำให้ฉันรู้สึกว่ากำลังบกพร่องต่อหน้าที่ยังไงก็ไม่รู้” ปราณัฐบอกอย่างอ่อนเพลียละเหี่ยใจ จริงอยู่ที่บ้านของเธอร่ำรวย และถึงแม้บิดามารดาจะจากไปแล้วแต่พวกท่านก็ทิ้งมรดกเอาไว้ให้ใช้จ่ายไม่น้อย ทว่าเธอก็อดไม่ได้ที่จะออกมาหางานทำหลังเรียนจบ ตอนนั้นยังไม่เลิกกับดิมิทรี การเข้ามาเป็นผู้จัดการของโรงแรมนี้จึงง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก และตอนนี้เธออยากปากล้วยทิ้งแล้วลาออกจากที่นี่ซะ จะได้เลิกวุ่นวายเสียที
ห้องทำงานของปราณัฐ ห้านาทีถัดมา
สองหนุ่มพากันเอามือแตะใบหน้าและมุมปากเพราะแผลฟกช้ำเริ่มออกอาการ ทั้งสองต่างหาเก้าอี้ให้ตัวเอง ในขณะที่ปราณัฐออกไปจากห้องชั่วครู่ แล้วกลับมาพร้อมกับกล่องยาเพื่อปฐมพยาบาล
“ฉันพอจะเข้าใจละนะว่าพวกคุณเป็นพวกหนุ่มเลือดร้อน แต่ขอร้องว่าอย่าให้มันเกิดขึ้นเพราะฉันอีก สำหรับหมอกันย์ คนที่มีความหวังดีต่อฉันเสมอมา ขอบคุณที่เราได้เป็นเพื่อนกัน แต่สำหรับใครอีกคนที่ไม่ยอมรับความจริง ดิมิทรี...อีตาดอมจอมหื่น เราเลิกกันแล้วนะ ฉันอยากให้คุณเข้าใจซะที!”
“ไม่อยากเข้าใจ ก็ดอมยังรักณัฐนี่!”
ปราณัฐเหยียดยิ้มแล้วมองบน
“นายรักผู้หญิงทุกคนนั่นแหละดอม อีตาบ้าเอ๊ย!” หญิงสาวอดไม่ได้ กะว่าจะไม่เอ่ยคำไม่สุภาพกับเจ้านายแล้วนะ กะจะเรียกคุณดอม คุณดิมิทรี แต่ตอนนี้หลุดคำว่านายดอมไปเสียแล้ว
“โธ่...ณัฐอ่า ขอโอกาส...”
“จุ๊ๆๆ ฉันไม่มีโอกาสให้คนเจ้าชู้หรอกย่ะ เอาละ ฉันว่าเราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่า มันเซ็ง ฉันจะทำแผลให้นะ”
สองหนุ่มยิ้มยินดีเพราะเวลานี้อยากทำแผลจะแย่ มันทั้งแสบทั้งปวดแล้วล่ะ แล้วในระหว่างที่นั่งรอคุณหมอจำเป็น ประตูห้องของปราณัฐก็ถูกเคาะสองครั้ง ก่อนที่คนข้างนอกจะเปิดเข้ามา
ตัวละครของเรื่องนี้ มาจากเรื่อง เผด็จศึกซาตาน เป็นคู่ของพี่สาว อัญไม่ได้เขียนในเล่มที่วางขายอีบุ๊ก อัญเอามาเขียนแยก แล้วอัปให้อ่านฟรี เป็นเรื่องสั้นนะคะ ราวๆ 2 หมื่นคำค่ะ
- Writer
