ทนรอไม่ไหว

1544 Words

[ โซน​ ] วันนี้เป็นวันที่สองของการเข้าค่ายอาสาผมยังคงทำหน้าที่ซ่อมแซมของต่างๆไปเรื่อยๆพร้อมกับพวกเพื่อนๆแต่ดูเหมือนวันนี้จะเงียบหูได้ดีเพราะฝันมันไม่กล้าที่เข้ามาสร้างความวุ่นวายอะไรให้พวกผมอีก​ ตั้งแต่เมื่อคืนผมก็ไม่ได้เห็นหน้ามันแล้ว "แม่งร้อนฉิบหาย" ไอ้คอปที่บ่นขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้เพราะผมเองก็ไม่ได้ว่างมานั่งนับคำบ่นของมันเพียงแค่เบนสายตาไปมองมันอย่างรำคาญเล็กน้อย "อย่าบ่น" ไอ้เรย์ที่พูดแทนผมไปแล้วเอ่ยเสีนยงเรียบสีหน้านิ่งเฉยนั่นปาดตามองเพื่อนสนิทเป็นการตำหนิ "โว๊ะ!​ บ่นแม่งก็ไม่ได้" "มึงทำงานกับมือหรือทำกับปากวะไอ้คอป" ผมหยุดมือที่กำลังตอกตะปูหันไปถามไอ้คนที่ยังคงเอาแต่บ่นไม่หยุดสักที กว่าจะซ่อมพวกโต๊ะและเก้าอี้ได้หมดก็ปาไปครึ่งวันพรุ่งนี้เช้าพวกเราก็จะกลับไปแล้วเลยเร่งมือให้เสร็จภายในวันนี้ ฟ้าเริ่มมืดครึ้มขึ้นมาพร้อมกับลมที่พัดแรงขึ้นเรื่อยๆจนพวกเราต้องพากันหยุดทำใน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD