"เฮียยย กลับกันนะ"
"อื้มเค หนูไม่อยากจะไปแวะที่ไหนแล้วใช่มั้ย"
ผมกำลังขับรถพาพาผึ้งน้อยกลับบ้านไม่เชิงกลับบ้านว่าจะไแส่งไปที่ตลาดเพราะเด็กซนจะไปช่วยแม่ขายของต่อ ส่วนผมไปส่งก็คงยังไม่กลับมันยังเช้าอยู่เลยว่าจะไปทำคะแนนกับว่าที่แม่เมียซะหน่อย
"ค่ะ ไปช่วยแม่ดีกว่ามันใกล้จะเย็นแล้ว ไว้เราไปวันหลังนะคะ"
"แน่นอนอยู่แล้ว พรุ่งนี้เรียนมั้ย"
"ว่างค่ะ ไม่มีเรียน "
"งั้นดีเลยเฮียมารับนะ"
ผึ้งน้อยมองหน้าผมยิ้มๆก่อนจะหลบสายตามองไปยังเบื้องหน้า
"เฮียไม่ทำงานเหรอ เดี๋ยวท่านประธานเขาก็ไล่ออกหรอก"
ผมยิ้มขำๆ ใครมันจะกล้าไล่ประธานบริษัทออกงานละจ๊ะหนูผึ้งน้อย แต่เอาไว้ก่อนเรื่องผมเป็นใครนั้นค่อยบอกตอนนี้เดินหน้าจีบก่อนถ้าผมบอกเป็นท่านประธานกลัวน้องมันจะไม่อยากคบกับผมต่อนะสิ
"เฮียลาพักร้อนนะช่วงนี้"
"แหม่ บังเอิ้ญบังเอิญเนาะ"
ผมยื่นมือไปหยีผมผึ้งน้อย หมั่นเคี้ยวจริงๆให้ตายสิเด็กคนนี้มันจะน่ารักเกิ
