รักนี้ไม่มีลืม

ตอนที่ 10

เช้าวันถัดมา

พี่ครามนี้ฉันฝันอยู่หรอคงเป็นฝันที่ดีมากเห็นหน้าพี่ครามใกล้ขนาดนี้เหมื่อนจริงเลย

"ขอจูบหน่อยล่ะกัน จุ๊ฟ...อืมม " ฉันพูดออกไป เอ๋ทำไมเหมื่อนจริงเลย เป็นฝันที่ดีจริงๆ

"ยัยบื้อ นั้นเขาเรียกแค่จุ๊ฟปากไม่ใช่จูบ จูบมันต้องยังนี้"

จ๊วบ..อ๊า อืม จ๊วบ อ๊า..อืม พี่ครามสอดลิ้นเข้าไปในปากฉันใช้ลิ้นกวาดไปรอบปากพร้อมกับกัดปากบนปากล่างนานพอสมควร แห่ๆ หายใจไม่ออกฉันผลักพี่ครามออกก่อน

" อ่านี่ไม่ใช่ฝันหรอ! " ฉันมองหน้าพี่ครามก่อนจะมองไปรอบๆห้องนี่ไม่ใช่ห้องฉัน

" พี่...อืม" ก่อนฉันจะถามพี่ครามก็จูบฉันอีกรอบ

จ๊วบ อ๊า อ๊าา

"หวาน..ปากหวานมากหอมไปตั้งตัวเลย"

มือพี่ครามเริ่มจับใบหน้าของฉันส่วนมืออีกข้างค่อยๆ ลูบไล้ตามร่างกายก่อนที่หยุดที่สะโพกมนต์ บีบจับเบาก่อนจะลูบขึ้นไปจับหน้าอก แต่ต้องหยุดชะงักเพราะฉันดันได้สติก่อน

ฉันผลักพี่ครามออกอีกรอบ แล้วรีบถอยห่าง

" ฟ้ามาอยู่ห้องพี่ได้ไงค่ะทำไมพี่ไม่ไปส่งฟ้าที่บ้าน"

" ก็เมื่อวานพี่ปลุกฟ้าแล้วแต่ฟ้าไม่ยอมตื่นพี่เลยพามานอนที่คอนโดพี่แทน"

"งั้นฟ้าขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"

ฉันรีบลุกยิบของตัวเองบนโต๊ะของพี่คราม ที่เมื่อวานเขาน่าจะเอามาวางไว้ให้

"รอก่อนเดี่ยวพี่ไปส่ง"

"ไม่เป็นไรค่ะ " ฉันรีบวิ่งออกมาเพราะอยู่ไปก็อาย คิดว่าตัวเองฝัน แล้วยังไปจูบเขาอีก อกอีฟ้าจะแตก ใจยังเต้นแรงไม่หายเลย น่าอายมากฉันไม่กล้ามองหน้าพี่ครามเลย