รักนี้ไม่มีลืม

ตอนที่ 13

ขนาดฉันกำลังก้มเงยเช็คความเรียบร้อยของตัวเองนั้นจูๆก็มีคนมายื่นตรงหน้าฉันเลยเงยคือไปมอง เป็นได้ไงเป็นพี่ครามจริงหรอ

"พี่คราม "

" หึ... "

เขาแค่นหัวเราะแต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็เดินผ่านหน้าไปก่อนจะหันมาบอกให้ทุกคนเข้าประชุมบ่ายนี้เพื่อเช็คระบบของการทำงานที่ว่าเป็นยังไง

"ฟ้าแกรู้จักคุณคราด้วยหรอ"พี่แจงถาม

"ไม่รู้จักค่ะ"

"แกไม่รู้จักแต่เรียนคุณครามว่าพี่นะเมื่อกี่" พี่น้ำขิงพูด

"ใช่ พี่ก็ได้ยิน" ทั้งสองคนหันหน้ามามองฉัน

"ไม่รู้จักค่ะแค่คนหน้าเหมื่อนคนรู้จักฟ้าเลยเผลอเรียกนะคะ"

"อ๋อ แล้วไป"

ฟู่!! ฉันเกือบความแตกถ้าเผลอบอกว่ารู้จักคงโดนซักไซร้เยอะกว่านี้แน่

"ฟ้าว่าเราไปเตรียทกันประชุมดีกว่าค่ะ "

"เออๆ พี่ก็ว่างั้น เดียวโดนหมายหัวเอา" พี่น้ำขิงพูด

"อุ๊ย แต่พี่ว่าคุณครามหล่อมากจริงๆสมคำล้ำลือเลย" พี่แจงพูด

"พอเลยค่ะพี่แจงน้ำลายยึดแล้วค่ะ เห็นคนหล่อหน่อยไม่ได้เลย"

พี่น้ำขิงผู้ขัดลาภพี่แจงตลอดกาล ฮ่าฮ่า

ฉันละปวดหัวกับพี่เขาสองคนจริงๆ

"แยกย้ายกันไปเตรียมตัวได้แล้ว" คราวนี้เป็นพี่กันผู้จัดการหนุ่นพูดขึ้นแทรกทำให้ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปเตรียมตัว

การประชุมดำเนินการไปอย่างเคร่งเครียดยาวนานกว่า สองชั่วโมง

"ผมว่าพอกันแค่นี้ประชุมวันนี้ถือว่าทุกฝ่ายทำได้ดี และผมอยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปนะครับ จบการประชุมเพียงเท่านี้ครับ"

ทุกคนต่างแยกย้ายออกจากห้องประชุมฉันจึงนั่งรอให้ทุกคนออกไปก่อนจะได้ไม่ต้องไปเบียดคนออกไป