ว่าที่คู่หมั้น NC+
1171 Words
“นายครับ มีผู้หญิงมาขอพบ บอกว่าเป็นคู่หมั้นของนาย จะให้เข้ามาไหมครับ”
พอนั่งลงเก้าอี้ทำงานยังไม่ทันไร ลูกน้องคนสนิทก็เข้ามารายงานว่ามีคนมาขอพบ แถมอ้างตัวว่าเป็นผู้หญิงของเขาอีก ทำเอาหัวคิ้วหนาขมวดมุ่นทันที
“ใคร...ให้เข้ามา”
มอเฟียสบอกขึ้นพร้อมกับนั่งในท่าสบาย เพราะเขาอยากรู้ว่าใครกัน ที่บังอาจมาแอบอ้างว่าเป็นคู่หมั้นของเขา เธอคงไม่กลัวความตายสินะถึงกล้าขนาดนี้ ชายหนุ่มรอไม่นานประตูห้องทำงานก็เปิดขึ้นอีกครั้ง
“......................”
เจ้าของห้องถึงกับนิ่งอึ้งตะลึงงันกับผู้หญิงตรงหน้าที่กำลังเดินย่างกรายเข้ามายังกับนางแมวยั่วสวาทในสายตาของเขาที่มอง
รูปร่างสูงโปร่งกับกระโปรงหนังสั้นจู๋บวกเสื้อเอวลอยเข้าไปอีก ทำเอาคนอย่างมอเฟียสยังตะลึงงันกับคนที่กำลังเดินเข้ามา
เฟย์ หรือ เฟรยา ลูกครึ่งไทย สวิสเซอร์แลนด์ เดินเข้ามาด้วยท่าทีมั่นใจเต็มที่ ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับเจ้าของห้องทำงานอันใหญ่โตหรูหรา เธอยกขาเรียวยาวขึ้นไขว่ห้าง ทำเอามอเฟียสถึงกับเผลอกลืนน้ำลายรอบสองเพราะเขาดันจ้องมองมันพอดี
“จะมองอีกนานไหมคะ...ที่รัก”
เฟรยาเอ่ยขึ้นหลังจากได้เห็นปฏิกิริยาต่างๆของเจ้าพ่อมาเฟีย เธอคิดไม่ผิดจริงๆที่ลงทุนแต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้แบบนี้มาหาเขา
“อะแฮ่ม คุณเป็นใคร แล้วมาหาผมทำไม”
มอเฟียสตั้งสติก่อนเอ่ยถามขึ้น
“ฉันก็แค่แวะมาแจ้งข่าว และอยากทำความรู้จักกับคู่หมั้นของตัวเองด้วย หึหึ วันนั้นคุณไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอ ที่เดินหนีไปโดยไม่ทักทายฉันสักคำ”
เฟรยาเอ่ยออกมาพร้อมกับใช้สายตาจิกกัดจ้องมองมอเฟียสอย่างเป็นต่อ เพราะข้อมูลต่างๆที่เธอได้มาเกี่ยวกับเขานั้น ทำให้เขาสามารถสนใจเธอได้ในทันที
ส่วนทางด้านมอเฟียส ที่กำลังครุ่นคิดว่าเคยเจอคนตรงหน้าที่ไหน ก่อนจะนึกไปถึงเรื่องเมื่อสองวันก่อน ที่ไปพบมารดาในร้านอาหาร และเขาจำได้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งรออยู่แต่ไม่ได้สนใจจะมอง
“หึหึ เธอเองเหรอที่มากับคุณแม่”
จากสายตาบ่งบอกความต้องการกลับกลายเป็นนิ่งเฉยทันที ที่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใคร ถึงจะอายุย่างเข้า 35 ปีแล้ว แต่มาเฟียหนุ่มไม่เคยคิดที่จะมีแฟนหรือครอบครัวเลยสักนิด
“งั้นขอพูดตรงๆเลยแล้วกัน ฉันไม่ต้องการเมีย หรือว่าแฟน แต่ถ้าเป็นคู่ขาชั่วครั้งชั่วคราว ก็โอเค”
มอเฟียสบอกออกมาพร้อมกับทำท่าทางไม่สนใจคนตรงหน้า ทำเอาเฟรยาที่ตอนนี้กรุ่นโกรธคำดูถูกของคนตรงหน้าได้แต่เก็บกลั้นเอาไว้ในใจ ก่อนจะเผยยิ้มหวานออกมา
“หึหึ เด็ดขนาดไหนกันเชียว นางบำเรออย่างฉันถ้าไม่ถึงใจฉันก็ไม่เอา...นะ...แต่ดูท่าคุณจะ...อ่อน...แอเกินไปสำหระ...อื้อออออ”
ยังไม่ทันที่จะได้พูดจบ ปากเล็กแดงฉาดก็ถูกประกบปิดลงมาทันทีโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว เพราะมัวแต่ก้มไปมองมือถือที่สั่นอยู่ในกระเป๋า
มอเฟียสที่ทนฟังคำดูถูกจากปากเล็กไม่ไหวลุกขึ้นตั้งแต่คำแรกที่ได้ยินเธอพูดออกมาแล้ว กล้าดียังไงมาดูถูกคนอย่างเขาในเรื่องนี้ เพราะไม่เคยมีใครกล้าทำอย่างนี้มาก่อน ปากหยักประกบจูบลงมาอย่างหนักหน่วงพร้อมกับเอื้อมมือใหญ่ไปยกร่างเล็กให้ลุกขึ้นมานั่งลงบนโต๊ะทำงานของเขาโดยไม่มีแม้แต่แรงขัดขืนดิ้นรน เพราะเจ้าของร่างกำลังสับสนมึนงงกับรสจูบที่กำลังได้รับ
จากแค่อยากลงโทษ มาเฟียหนุ่มเริ่มสอดแทรกเรียวลิ้นสากร้อนเข้าไปในปากเล็กอย่างลืมตัว มือใหญ่เริ่มลูบคลำร่างเล็กแต่ดูอวบอัดไปทุกสัดส่วนอย่างกระสันอยาก เมื่อได้สัมผัสร่างสาว เขายิ่งอยากสัมผัสมากยิ่งขึ้นไปอีก
“อ๊า!! คะ...คุณ อื้อออ ไม่นะ ไม่เอา นี่! ปล่อยนะ!!”
“ฮึ่มมมม ไหนบอกว่าอยากได้ผมไง ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไงว่าเด็ดรึเปล่า”
พูดจบมอเฟียสก็ก้มลงหาลำคอระหง ที่เขาเริ่มชอบกลิ่นน้ำหอมจากหญิงสาวเสียแล้วตอนนี้ ก่อนจะอดหมั่นไส้ที่เธอดันมาขัดขืนความต้องการของเขาโดยการขบกัดเข้าไปที่เนื้อเนียนอย่างทำโทษพร้อมกับดูดดึงให้เกิดรอยรักอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน
“อ๊ะ!! อื้อออ ไม่นะ เจ็บ ไอ้บ้า ปล่อยสิ! อ๊าา มะ...ไม่ ปล่อย อื้อออ”
มอเฟียสไม่ได้ฟังอะไรทั้งสิ้นเพราะตอนนี้ความต้องการเข้าครอบงำเขาจนไม่สามารถฟังอะไรได้แล้ว หัวสมองเขาปล่อยโล่งเพื่อจะปลดปล่อยเต็มที่ ร่างใหญ่เบียดเสียดกลางกายแกร่งที่กำลังแข็งขึงไปกับท่อนขาเรียวอย่างไม่นึกอายอะไรทั้งนั้น จนเฟรยาที่แทบไม่ได้ตั้งตัวตั้งใจถึงกับเริ่มสั่นด้วยความกลัวปนตกอกตกใจ ไม่นึกว่าเขาจะรุกเธอได้รวดเร็วขนาดนี้
“อ๊าก!!!!”
แต่ยังไม่ทันที่จะได้ปีนขึ้นสวรรค์ มาเฟียหนุ่มก็ต้องตกลงมาจนเจ็บจุกไปทั่วทั้งกลางกายแกร่ง เมื่อขาเล็กยกขึ้นกระแทกกลางน้องชายของเขาได้อย่างพอดิบพอดี จนร่างสูงต้องขดงอนั่งลงด้วยความเจ็บจุก เฟรยาที่เห็นทางรอดรีบเดินเลี่ยงออกมาทันทีด้วยร่างกายสั่นเทา
“ไอ้บ้ากาม ฉันเป็นคู่หมั้นคุณนะไม่ใช่นางบำเรอ อย่าหวังว่าจะได้แอ้มฉันง่ายๆเลย!”
เฟรยาพูดออกมาเสียงสั่นก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วหันหลังจากไปทันที ปล่อยให้มอเฟียสนั่งมองตามอย่างโกรธเคืองปนเสียดาย เขาไม่เคยพลาดท่าขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต คอยดูเถอะ แค้นนี้ต้องชำระให้ได้!
ส่วนทางด้านเฟรยาที่รีบเดินออกมาจนลืมสังเกตดูตัวเองที่ตอนนี้ทั้งผมเผ้าทั้งเสื้อผ้า มันดูยับเยินจนคนที่เดินผ่านไปมาอดเหลียวหลังมามองกันไม่ได้ จนหญิงสาวเริ่มเอะใจ ต้องก้มมองดูตัวเอง และสิ่งที่เห็นทำเอาเธอแทบอยากหายตัวไปจากตรงนั้นเพราะเสื้อผ้ายับเยิน ผมเผ้ารุงรัง เหมือนกับไปกัดกับแมวที่ไหนมา แถมรอยลิปสติกที่อุตส่าบรรจงแต่งแต้มมานั้นก็ดันเลอะเทอะเต็มขอบปากไปหมด
“อ๊าย! ไอ้บ้าเอ๊ย!”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นเสียงเบาเพราะกลัวคนจะแตกตื่น ก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลทันที
- Writer
