“เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม ให้ผมได้ดูแลคุณเหมือนตอนนั้น...”
“.................”
เฟรยาเลือกที่จะเงียบ เพราะตอนนี้เธอกำลังสับสนในความรู้สึกของตัวเอง เธออยากเกลียดอยากโกรธเขาแต่อีกใจกลับตอบสนองโหยหาเขาจนเธอสับสนกับความรู้สึกของเธอเอง
“ถ้าพอใจแล้วก็เอามันออก เฟย์จะไปเข้าห้องน้ำ เหนียวตัว”
เฟรยาเอ่ยขึ้นพร้อมกับเบือนหน้าหนี ทำเอามอเฟียสที่ไม่เคยยอมใครได้มากมายขนาดนี้ได้แต่ถอนหายใจ เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมต้องทำแบบนี้ทั้งๆที่ไม่จำเป็นเลยสักนิด แต่พอจะคิดแบบนั้น ใจเจ้ากรรมมันกลับไม่คิดตามสมอง เขาเลยมาอยู่ที่นี่ตอนนี้นี่แหละ
“เดี๋ยวพี่พาไปเอง”
เมื่อใช้ไม้อ่อนขอดีๆแล้วเฟรยาไม่ยอมฟัง เขาคงต้องใช้ไม้แข็ง เสียบแทงเข้าไปข้างในกายสาวจนกว่าเธอจะยอมทำตามที่เขาต้องการเสียแล้ว จากนั้นบทรักอันเร่าร้อนก็ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง
“นี่ครับ ข้อมูลที่คุณแฟรงก์ให้ไปหามาตลอดเวลาที่คุณหนูอยู่ที่นั่นครับ”
