“ท่านอ๋องเสด็จกลับเข้าไปพักในเรือนก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ขันทีข้างกายเว่ยอ๋องก็เห็นความผิดปกติชองสือหมิงเว่ยแล้วเช่นกัน
“อาจเป็นเพราะเราดื่มสุรามากเกินไปกระมัง” สือหมิงเว่ยเห็นว่าฉินอ๋องเองก็มีอาการเช่นเดียวกับตน แต่นอกจากอาการวิงเวียนศีรษะและตาพร่า เขาก็ไม่พบว่าจะมีอาการอื่นที่แสดงถึงอันตรายจึงยังคงพยายามคิดในแง่ดีเอาไว้ก่อน
อีกทั้งสุราอาหารทุกอย่างล้วนส่งออกมาจากโรงครัวของตน ไม่ว่าฉินอ๋องหรือสหายของเขาก็ไม่มีผู้ใดได้ย่างกรายเข้ามาสัมผัสได้แม้ถ้วยชา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนวางยาพิษในอาหารเหล่านี้
“เสด็จพี่ กระหม่อมก็เริ่มจะรู้สึกมึนเมาแล้วเช่นกัน หากเรายังไม่เริ่มพูดคุยกันเรื่องที่ตั้งใจไว้ให้แล้วเสร็จวันนี้ก็คงจะเสียเรื่องเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ เราเลิกดื่มแล้วกลับเข้าไปคุยกันต่อในเรือนน่าจะเหมาะสมกว่า” สือเซียวฉินยกสุราในมือขึ้นมาดื่มจนหมด ก่อนจะโบกมือสั่งให้บ่าวรับใช้นำสุราออกไปเก็บ
สือหมิ
