สตรีชุดสีชมพูอ่อนใบหน้าจิ้มลิ้ม แย่งชิงดอกไป๋หลันฮวาของนางแล้วจับดอกไม้ยัดเข้าปากเคี้ยวกร้วมๆ ด้วยใบหน้าที่คล้ายว่าโกรธเกลียดเคียดแค้นดอกไม้ดอกนั้นเสียเต็มประดา
“จ..จ..เจ้า” หูอี้เหลียนตีให้ตายก็ไม่มีวันจะคิดออกว่าวันหนึ่งนางจะเห็นสตรีผู้นี้กลืนกินดอกไม้สดต่อหน้าต่อตาตน ซ้ำดอกไป๋หลันฮวาดอกนั้นก็มีความหมายกับนางเสียด้วย
หยูจินเซียงจะไม่ยอมให้นางอสรพิษชุดขาวผู้นี้ได้สมหวังกับเวยหวังหย่งโดยเด็ดขาด!! และนางก็ไม่คิดจะให้ผู้ใดได้ครอบครองดอกไป๋หลันฮวาดอกนี้ต่อไปด้วย ไม่เช่นนั้นก็อาจจะมีคนถูกแขวนคอแทนตนเองเหมือนครั้งที่ผ่านมา
ทางเลือกในยามคับขันที่จะไม่ให้สตรีคนใดได้ดอกไป๋หลันฮวามีทางเดียวคือ กินมันซะ!!
หญิงสาวไม่สนใจกับท่าทางตกอกตกใจของหูอี้เหลียน นางวิ่งไปหาดอกเบญจมาศสีเหลืองที่สหายของนางจะเลือกมันเป็นครั้งที่สี่ เบญจมาศเหลืองเป็นของกู้อู๋ซวนลูกพี่ลูกน้องของเวยเยว่ฉี นางต้องการให้สหายและกู้
