ตอนที่ 1
594 Words
“พั้นช์ ลูก…”
“ขา~” พันธิกาหันขวับกลับไปยิ้มหวานให้มารดาอันเป็นที่รักเมื่อถูกเรียก ใบหน้าสะสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางตามวัย เช่นเดียวกับร่างสมส่วนที่สวมใส่ชุดน้อยชิ้น นับวันยิ่งโตเป็นสาว ความสดความสวยกระแทกตากระแทกใจ
ส่วนตอนนี้น่ารักสำหรับคนเป็นแม่น่ะใช่ แต่มันจะถูกใจ ‘แขก’ ประจำบ้านในวันนี้หรือเปล่า อันนี้ค่อนข้างเดายากเลย
“แขกของคุณแม่มาแล้วเหรอคะ”
“คุณนาถมาถึงแล้ว”
“มาแค่คุณป้า… เหรอคะ” คนตัวเล็กหยั่งเชิงถาม ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของลูกชายคุณป้ามาอยู่บ้าง
ได้ข่าวมาเย็นชามาก เข้าถึงยาก และอื่นๆ อีกมากมายเกี่ยวกับลูกชายของคุณศิรินาถที่เป็นเพื่อนสนิทของแม่
ก็แค่อยากรู้ว่าไอ้ลือๆ กันมันจริงแท้แค่ไหน เย็นชานักลองมาเจอเธอหน่อยเป็นไง คนสองคนที่บุคลิกต่างกันสุดขั้ว อยากจะรู้นักว่าพอเจอกันจริงๆ มันจะเป็นยังไง
ไอ้ที่ว่าหยิ่งๆ จะยิ้มให้เธอไหม เธอที่หนุ่มๆ ทั้งมหาวิทยาลัยต่างก็รุมมาขายขนมจีบให้ไม่เว้นแต่ละวัน
“เด็กตัวแสบ ถามแบบนี้นี่อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้เชียวนะว่าลูกกำลังคิดอะไร” คุณเหมือนแพรบีบจมูกลูกสาวตัวดีอย่างรู้ทันปนความมันเขี้ยว
แสบ ซน ดื้อ ชอบเอาชนะ ไม่เข้ากับหน้าตาที่สวยหวานเอาซะเลย!
“แล้วสรุปคุณป้านาถมาคนเดียวเหรอคะ”
“เปล่า วันนี้มีคนขับรถให้นั่ง”
“คนขับที่ไม่ได้ทำหน้าที่นั้นเป็นหลักใช่ไหมคะ” คุณเหมือนแพรหัวเราะออกมาเบาๆ ตอบรับความแสบของบุตรสาว
พันธิกาเป็นคนฉลาด แต่ก็มองโลกในแง่ดีมาโดยตลอด โลกทั้งใบของบุตรสาวคนนี้มีแต่รอยยิ้ม แทบนึกไม่ออกเลยว่าหากวันนึงบุตรสาวหลงเข้าไปในดงของคนที่คิดต่าง ความงดงามที่เห็นในตอนนี้มันจะยังคงอยู่ไหม อย่างน้อยๆ คนเป็นแม่ก็ไม่ได้อยากเห็นอะไรหรือสิ่งใดต้องมาแปดเปื้อนลูกของตัวเอง
เพราะเหตุผลนี้แหละคนที่เป็นแม่ทั้งสองคนเลยกำลังคิดการใหญ่ มันไม่ใช่แค่ว่าเรือล่มในหนองแล้วทองจะไปไหน แต่เหตุผลมันเป็นเพราะศิรินาถและเหมือนแพรต่างฝ่ายต่างเชื่อมั่นและไว้ใจกันและกันมากกว่า
คนเป็นเพื่อนเชื่อว่าเพื่อนต้องเลี้ยงดูลูกมาอย่างดี และต้องเป็นคนที่มั่นใจขนาดนี้เท่านั้นคนเป็นแม่ถึงจะกล้าวางใจ กล้าให้ทั้งคู่ได้ลองศึกษาดูใจกันและกัน
“วันนี้พี่น่านน้ำก็มา ทำตัวน่ารักๆ ต่อหน้าพี่เขานะลูก”
“แล้วปกติพั้นช์ไม่น่ารักเหรอคะ ทำไมต้องทำตัวน่ารักๆ แค่ต่อหน้าด้วยล่ะคะ”
“เรานี่นะ อย่าลืมสิว่าพี่เขาเป็นหมอ เป็นผู้ใหญ่ในระดับหนึ่ง ซนเกินไปมันไม่งามนะลูก”
“แล้วคุณแม่รู้ได้ยังไงคะว่าคุณหมอจะไม่ชอบเด็กซน”
“เอ๊ะ! ลูกคนนี้นี่นะ” พันธิกายิ้มเก๋ มาเถอะ จะเป็นอะไรที่รสนิยมสูงแค่ไหนก็มา เธอน่ะพร้อมอยู่แล้ว พร้อมจะเผชิญหน้ากับทุกสถานการณ์อยู่แล้ว เคยเจอหน้ากันมาตั้งนาน เห็นทรงหยิ่งนักหยิ่งหนา วันนี้แหละพันธิกาจะเอาชนะผู้ชายยิ้มยากให้ดู
- Writer
