รวมเรื่องสั้นอิโรติก

7 วาริเห็นซันเป็นตัวอะไร

7

วาริเห็นซันเป็นตัวอะไร

วาริตาออกไปกินข้าวเย็นกับเอิร์ธ ส่วนซันที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงานก็ได้แต่นั่งรอวาริตาด้วยใจที่เป็นกังวลและมีความหวงอยู่ไม่น้อย ภายในจิตใจของซันในตอนนี้มันว้าวุ่นจนทำให้เขาอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้จนต้องเดินไปเดินมาแล้วในบางครั้งเขาก็เดินออกไปมองดูหน้าบ้านว่าทั้งสองกลับบ้านมาหรือยัง

“ไปกันแค่สองคนอย่างนี้ มันมีอะไรที่เราไม่รู้หรือเปล่าเนี่ย” ซันเอ่ยขึ้นมาคนเดียวแล้วก็มองไปเห็นนิดหน่อยที่กำลังจะเดินกลับไปที่ห้องพักของเธอที่อยู่มุมซ้ายของบ้าน

“พี่นิดหน่อยครับ ไม่ทราบว่าสองคนนั้นเขาออกไปนานหรือยังครับ” ซันเดินไปเอ่ยถามนิดหน่อยแล้วก็มองไปที่หน้าบ้านซึ่งในตอนนั้นเอิร์ธกับวาริตาก็กลับมาพอดี

“ไม่เป็นไรครับพี่นิดหน่อยไม่เป็นไรครับ สองคนนั้นกลับมาแล้วครับ พี่นิดหน่อยไปพักผ่อนเถอะครับเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” ซันเอ่ยขึ้นมาแล้วก็จ้องมองไปที่วาริตาที่เดินคุยกันอย่างอารมณ์ดีเข้ามาในบ้านแต่ตอนนี้ซันโกรธที่ทั้งสองออกไปด้วยกันแล้วไม่ยอมบอกเขา

ซันเดินปรี่ตรงเข้าไปหาทั้งสองคนด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างจริงจังพอสมควร

“ไปไหนกันมา” ซันเอ่ยถามออกมาสั้น ๆ ห้วน ๆ แล้วก็จ้องมอหน้าของวาริตาตาเขม่น

“ก็ไปกินข้าว พี่นิดหน่อยไม่ได้บอกแกเหรอ” เอิร์ธเอ่ยขึ้นมาแล้วก็ทำหน้าไม่เข้าใจซัน

“บอกแค่อยากถามรู้ว่าทำไมไม่รอกันบ้าง อยากมีเพื่อนกินข้าว” ซันเอ่ยออกมากับเอิร์ธเหมือนไม่มีอะไรแต่กับวาริตาน่าจะมีการเคลียร์กันอีกครั้งแน่นอนเพราะดูจากสายตาที่มองวาริตาเจ้าตัวเองก็รู้ตัวว่าจะโดนอะไรหลังจากนี้

“แค่นี้เนี่ยนะ ก็แกเลิกงานค่ำแล้วอีกอย่างพี่วาริก็หิวมาก ก็เลยไม่ได้รอแก”

“ถ้าอย่างนั้นก็โอเค แต่มีเรื่องอยากบอกแกเหมือนกันเอิร์ธพี่พงษ์ลูกค้าวีวีไอพีของแกนัดเจอแกที่ร้านเดิมคืนนี้เห็นบอกว่าอยากคุยเรื่องรถกับแกอ่ะ พี่พงศ์ย้ำด้วยนะว่าต้องเป็นวันนี้เพราะเป็นเรื่องด่วน”

“โอเค ๆ เดี๋ยวฉันโทรหาพี่พงศ์แล้วกัน ส่วนนี่ซูชิของแกหายงอนได้แล้วมั้ง” เอิร์ธยื่นซูชิให้ซัน เขารู้ว่าน้องชายฝาแฝดของเขาไม่ได้งอนเรื่องที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันแต่ที่งอนน่าจะหวงวาริตามากกว่า

วาริตาขอตัวขึ้นห้องเพื่ออาบน้ำแล้วก็เตรียมตัวเข้านอนส่วนเอิร์ธก็มีงานด่วนต้องออกไปเจอลูกค้า ก่อนไปเอิร์ธก็ส่งข้อความหาวาริตาว่าดูแลตัวเองดี ๆ อย่าให้ซันเข้าห้องได้ ตอนนี้วาริตากลับมาเนื้อหอมอีกครั้งหลังจากที่สามีจากไป

เพิ่งอ่านข้อความของเอิร์ธจบซันก็เดินมาเคาะประตูที่หน้าห้อง วาริตาได้ยินก็ต้องเดินไปเปิดให้เพราะเห็นหน้าของซันตอนที่เธอเข้ามาที่บ้านพร้อมกับเอิร์ธเขาก็แทบจะฆ่าเธอให้ตายด้วยสายตาของเขา

“มีอะไรหรือเปล่าซัน พี่จะนอนแล้ว” วาริตาเอ่ยออกมาเสียงเบา ๆ

“ทำไมรีบนอนแล้วทีไปกินข้าวสองคนกับเอิร์ธทำไมไม่ง่วง”

“นี่มันคนละเรื่องกันนะซันอย่ามาหาเรื่องพี่ได้มั้ย”

“ไม่ได้หาเรื่องแต่มันคือเรื่องจริง พี่เห็นซันเป็นตัวอะไร พี่มาล้อเล่นกับหัวใจของซันทำไม”

“ซันอย่าพูดให้มันเกินจริงได้มั้ยเรื่องของเรามันยังไม่ได้ไปไกลขนาดนั้นเลยนะ”

“ที่พูดอย่างนี้เพราะพี่มีใจให้เอิร์ธสินะ”

“อะไรเนี่ยซัน พี่ว่าซันพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับใครทั้งนั้นแหละ”

“ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแล้วนี่มันอะไร” ซันเอ่ยขึ้นมาแล้วก็แทรกตัวเข้าไปในห้องของวาริตาแล้วก็เปิดคลิปวิดีโอขึ้นมา ซึ่งเสียงแรกที่วาริตาได้ยินคือเสียงร้องครวญครางปานจะขาดใจของเธอ และยิ่งพอมองไปที่หน้าจอก็เห็นเป็นภาพที่เธอโก้งโค้งหันบั้นท้ายให้เอิร์ธกระแทกร่องรักอย่างเร่าร้อน เสียงของเธอที่เรียกเอิร์ธว่าผัวมันดังไปทั่วทั้งห้อง

วาริตาได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรออกมานอกจากตกใจเท่านั้น เพราะเธอไม่คิดว่าเอิร์ธจะถ่ายคลิปแล้วส่งไปให้ซันอย่างนี้

“ที่ไม่ยอมให้ซันทำอะไรเพราะพี่อยากเป็นเมียไอ้เอิร์ธใช่มั้ย ถึงได้เรียกมันว่าผัวอยู่ได้” ซันเอ่ยออกมาด้วยความโมโหแล้วก็จับตัวของเธอให้นอนลงบนเตียงอย่างแรงแล้วเขาก็ขึ้นไปคล่อมวาริตาไว้

“ซันอย่านะ” วาริตาที่เห็นว่าซันกำลังโกรธและโมโหมากเธอไม่อยากให้ซันใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลในตอนนี้

“ทำไมกับซันห้ามตลอดแต่กับเอิร์ธยอมมันเหมือนหมาเดือนเก้าเลยนะ” ซันพูดออกไปด้วยอารมณ์ที่โกรธมาก ๆ เพราะซันเหมือนคนที่มาก่อนแต่ต้องแพ้คนมาทีหลัง

“ซันมันจะมากไปแล้วนะ” วาริตาเอ่ยออกมาพร้อมกับฝ่ามือของเธอฟาดไปที่ใบหน้าของซันอย่างแรงเธอเองก็ตกใจตบหน้าของซันแรงเกินไป

เพี้ยะ!!!

“เกลียดซันมากถึงขั้นตบหน้าซันเลยสินะ”

“ซันพี่ขอโทษไม่ได้ตั้งใจ ซันพูดไม่ดีกับพี่ พี่ไม่ชอบ”

“ใช่สิซันไม่ใช่เอิร์ธ ผมรู้แล้วว่าผมควรทำตัวอย่างไร ต่อจากนี้พี่ก็เป็นพี่สะใภ้ของผมสินะ ยินดีด้วยนะ” ซันเอ่ยขึ้นมาแล้วก็เดินออกไปจากห้องนอนของวาริตา

ซันเสียใจที่วาริตายอมเป็นของเอิร์ธแต่ไม่ยอมเป็นของเขา ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนที่เข้าหาวาริตาก่อนเอิร์ธแท้ ๆ

วาริตานั่งอยู่บนเตียงอย่างสับสนว่าเธอควรจัดการอย่างไรกับเรื่องนี้ เธอควรทำตัวไม่สนใจซันและเอิร์ธแล้วก็ออกจากบ้านหลังนี้ไป ปัญหานี้จะได้จบแต่พอเธอคิดขึ้นมาก็รู้สึกสงสารซันขึ้นมาเพราะแววตาที่ซันมองเธอตอนที่เธอตบหน้าของซัน แววตาของซันช่างน่าสงสารมาก ๆ จนเธอรู้สึกได้ว่าซันมีความจริงใจให้กับเธอซึ่งมันต่างกันกับเอิร์ธที่มีความใคร่ในตัวของเธอเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

“นี่เราทำไมต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ด้วยเนี่ย แล้วเราต้องทำยังไงดีเนี่ย” วาริตานั่งครุ่นคิดอยู่คนเดียวบนห้องนอนของเธออยู่เป็นชั่วโมง

ซันที่กลับไปที่ห้องแล้วนอนไม่หลับจึงถือเบียร์ออกไปนั่งดื่มที่สระว่ายน้ำที่อยู่ข้าง ๆ บ้าน

ซันนึกถึงลีลารักที่วาริตามอบให้เอิร์ธหัวใจของเขาก็แทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ทั้ง ๆ ที่หัวใจของเขามันถูกปิดมานานหลายปี

“ทำไมต้องเป็นแกเอิร์ธ” ซันเอ่ยขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดเพราะคนที่เขาแพ้คือพี่ชายที่คลานตามกันออกมาติด ๆ

วาริตาเดินออกมามองออกไปนอกหน้าต่าง เมื่อมองลงไปก็เห็นซันนั่งดื่มอยู่คนเดียว เธอมองลงไปแล้วก็รู้สึกสงสารซันขึ้นมา

ความรู้สึกของวาริตาตอนนี้มันสับสนมาก ๆ ใจหนึ่งก็บอกให้เธอถอยออกไป แต่ใจหนึ่งก็บอกให้ทำตามความรู้สึกของเธอ วาริตาได้แต่ถอนหายใจแล้วก็มองดูซันที่ยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม