2 สองแฝดกลับมาอยู่ที่บ้าน

1196 Words
2 สองแฝดกลับมาอยู่ที่บ้าน เอิร์ธและซันไม่ได้อยู่ที่บ้านหลังนี้มานานหลายปีตั้งแต่ที่มีธุรกิจเป็นของตัวเองด้วยกัน ทั้งคู่ก็ไปซื้อคอนโดมิเนียมอยู่ ไม่ได้อยู่ที่บ้านหลังนี้ ปล่อยให้พี่ชายอยู่ พวกเขาทั้งสองก็เต็มใจให้พี่ชายแต่พ่อก็มาเสียไปก่อนจึงยังไม่ได้ทำเรื่องให้เรียบร้อยแล้วพี่ชายก็ดันมาเสียอีกเช่นกัน ทำให้บ้านหลังนี้ก็ยังเป็นของสองแฝดอยู่เหมือนเดิม อาทิตย์ได้ฝากน้องชายให้ช่วยดูแลภรรยาก่อนจากไป ทั้งสองจึงต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพี่ชายแม้ว่าพี่ชายจะรับรู้หรือไม่ก็ตามแต่พวกเขาก็อยากทำเพื่อพี่ชายเป็นสิ่งสุดท้ายที่พี่ชายขอร้อง เขาทั้งสองจึงย้ายกลับเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้อีกครั้งและพวกเขาก็มีแพลนในการรีโนเวทบ้านแต่ก็อยากให้พี่สะใภ้หายเศร้าเรื่องพี่ชายก่อน “ตั้งแต่วันนี้เราสองคนจะมาอยู่เป็นเพื่อนพี่วาริเองนะครับ” เอิร์ธเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองหน้าพี่สะใภ้ยิ้ม ๆ “มาอยู่ที่นี่อย่าพาสาวมาบ่อยเกินไปล่ะ เกรงใจพี่วาริด้วยนะเอิร์ธ” “อะไรของมึงซันกูไม่ใช่คนอย่างมึงนะเว้ย !!! อย่าเอานิสัยตัวเองมาพูดได้มั้ยที่เปลี่ยนสาวไม่ซ้ำหน้ากันในแต่ละวัน” “ไม่ต้องทะเลาะกันเลยทั้งสองคน พามาก็พามาเถอะพี่ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย นี่มันบ้านของพวกเราไม่ใช่บ้านของพี่สักหน่อย พี่แค่อาศัยอยู่เท่านั้นเอง” วาริตาเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองดูรูปสามีที่ตั้งอยู่ตรงหน้าของเธอ “พี่วาริครับอย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิครับ ถ้าพี่อาทิตย์รู้คงไม่สบายใจแน่ ๆ เลยครับ” “พี่ไม่เหลือใครแล้วซัน เอิร์ธ พี่อาทิตย์คือคนเดียวแต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว” วาริตาเอ่ยออกมาแล้วน้ำตาไหลพรากลงมาอาบทั้งสองแก้มของเธอ “พี่วาริอย่าบอกว่าไม่เหลือใครเลยนะครับอย่างน้อย ๆ พี่ก็มีพวกผมสองคนไงครับ คิดซะว่าผมสองคนเป็นน้องชายของพี่ก็ได้” ซันเอ่ยขึ้นมาแล้วก็ยิ้มเป็นกำลังใจให้กับพี่สะใภ้ วาริตาที่อยากหางานทำแต่จิตใจของเธอมันช่างอ่อนแอเหลือเกิน เธอไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะคิดอะไรทั้งนั้น เธอจึงอยู่แต่ที่บ้านยิ่งสองแฝดไปทำงานแล้วเธอต้องอยู่ที่บ้านกับแม่บ้านสองคนเธอก็ยิ่งเหงามากขึ้นไปอีกเพราะสองแฝดชอบชวนเธอคุยไปเรื่อยเปื่อยหรือบางทีก็เล่นมุกตลกจนเธอลืมความเศร้าไปได้และยิ่งกว่านั้นคือการทะเลาะกันของสองแฝดก็ทำให้เธอต้องคอยเป็นกรรมการก็ทำให้หายเหงาได้เหมือนกัน “พี่นิดหน่อยคะ วันนี้ไม่ต้องทำอาหารเผื่อซันกับเอิร์ธนะ สองคนนั้นวันนี้มีสังสรรค์คงไม่ได้กลับมาทานข้าวเย็นที่บ้าน ส่วนของวาริเอาแค่ต้มจืดเบา ๆ ท้องก็พอค่ะ ข้าวไม่ต้องนะคะ วันนี้ไม่ค่อยหิวแล้วก็ปวดหัวจะกินยาแล้วก็นอนแต่หัวค่ำ” วาริตาบอกกับแม่บ้านแล้วเธอก็เดินไปนั่งที่หน้าทีวีตรงที่สามีของเธอเคยนั่งดูหนังกับเธอ แล้วเธอก็ชอบเผลอหลับไปก่อนและเธอก็ไม่เคยรู้ตอนจบของหนัง จนสุดท้ายสามีของเธอก็ต้องเป็นคนที่คอยเล่าให้ฟัง ในตอนนี้ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปที่ไหนก็ต้องคอยคิดถึงสามีของเธออยู่ไม่หายไปจากใจ หลังจากที่วาริตานอนหลับไปเพราะฤทธิ์ยาแก้ปวดตั้งแต่หลังจากที่เธอกินข้าวเย็นไป แต่กลางดึกที่เงียบสงัดกลับมีเสียงของผู้หญิงร้องขึ้นมาราวกับว่ากำลังเจ็บปวด “อือ อ่า เอิร์ธ อ่า ซี๊ด อ่า เหมยเสียวนะคะ อ่า” เสียงร้องนี้ไม่ใช่เสียงครางที่ร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดแต่เป็นเสียงร้องครางที่เต็มไปด้วยความเสียวซ่าน วาริตาที่พยายามข่มตาให้หลับเพราะเธอรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงนี้ ยิ่งตอนนี้สามีของเธอได้จากไปเป็นเวลาสองเดือนแล้ว “อือ อืม ร้องออกมาดัง ๆ กว่านี้สิ มันเร้าใจผมเหลือเกิน อืม อ่า อย่างนั้นตอดอย่างนั้นเก่งมาก” วาริตาที่พยายามข่มตาให้หลับแต่ร่างกายของเธอกลับตื่นขึ้นมาสวนทางกับที่เธอพยายามข่มตาให้หลับ “อือ อ่า ซี๊ด อ่า” วาริตาพยายามปิดหูเท่าไรแต่เสียงมันกลับดังก้องในหูของเธอและมันก็เหมือนว่าจะดังขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย วาริตาห้ามตัวเองไม่ได้เธอเดินออกจากห้องไปตามหาเสียงว่ามันดังมาจากที่ไหน วาริตาเดินไปอย่างแผ่วเบาจนเดินมาหยุดที่หน้าห้องของเอิร์ธก็ทำให้เธอรู้ว่าเป็นเสียงมาจากห้องนี้ “อิ อ่า ซี๊ด อ่า อือ อ่า เสียวอ่า” เสียงร้องครวญครางที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ เพราะตอนนี้เธอมายืนอยู่หน้าห้องของต้นตอเสียงที่ทำให้เธอนอนไม่หลับ วาริตาเอื้อมมือของเธอกำลังจะเปิดประตูห้องนอนของเอิร์ธเพื่อแอบดูว่าข้างในเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงได้มีเสียงที่ชวนให้เธอนอนไม่หลับอย่างนี้ นิ้วมือเรียวยาวจับที่ลูกบิดประตู เธอลองหมุนดูซึ่งมันก็เปิดออกได้อย่างง่ายดาย วาริตาชั่งใจว่าเธอควรแง้มดูหรือเดินกลับไปที่ห้องนอนของเธอแต่ความต้องการอยากดูมันมีมากกว่าทำให้เธอแง้มเปิดประตูเพื่อดูว่าคนข้างในห้องนี้เขากำลังทำอะไรกันอยู่ในตอนนี้ “อือ อ่า ซี๊ด อ่า แรง ๆ เลยค่ะ ที่รักขา อ่า” เสียงร้องของหญิงสาวที่ตอนนี้นอนอ้าขาให้เอิร์ธกระแทกร่องรักอย่างหนักหน่วง เธอทั้งร้องครางทั้งร่อนเอวสู้แท่งรักของเอิร์ธไม่ลดล่ะเช่นกัน วาริตาเห็นอย่างนั้นก็ยิ่งทำให้เธออยากรู้มากขึ้นไปอีกเพราะภาพตรงหน้ามันเรียกร้องความสนใจให้กับเธอได้เป็นอย่างดี “อือ อ่า ซี๊ด อ่า” ทั้งเสียงร้องและท่าทางของหญิงสาวที่เอิร์ธพามาที่ห้องทำให้วาริตามีความรู้สึกต้องการทางเพศขึ้นมาในทันที แม้ว่าภายในใจจะมีความเศร้าแต่ความต้องการทางร่างกายก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ห้ามกันไม่ได้ วาริตาเอื้อมมือของเธอเข้าไปในกางเกงนอนของเธอช้า ๆ ซึ่งเหมือนกับว่าตอนนี้มันได้เปียกเป็นวงกว้างที่ร่องรักเนื่องมาจากน้ำรักที่เอ่อล้นออกมาจนเปียกแฉะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD