Chapter 55
KRYST
New life, new beginning... life is indeed so beautiful. Nakangiti kong pinagmamasdan ang puntod ng aking mga tunay na magulang, sobrang tagal din na panahon na hindi ko sila nadalaw o nabigyang pansin man lang. Noong una, nagalit ako sa kanila dahil iniwan nila ako agad, at ipinagkait nila ang kumpletong pamilya para sa akin. Ngunit alam ko rin naman na hindi ginusto ng mga magulang ko ang iwan ako. Sadyang hindi lang siguro natin alam kung kailan babawiin ang buhay natin.
"Dy, My, sorry it took me so many years to visit you. I know, from there, you're smiling while watching me," I said in sweet tone. "Namimiss ko na po kayo at alam ko rin pong miss na miss niyo na rin ako." Gusto ko silang yakapin, pero alam kong imposible na iyon.
Hinaplos ko ang kanilang puntod.
