Chapter 40

1729 Words

Tumikhim si Vera saka alanganin tumingin nang diretso kay Grant. Tipid siyang ngumiti saka napakurap-kurap nang makita ang walang emosyon nitong mukha. Pasimple niyang kinagat ang labi habang pinakakalma ang paghuhurumentado ng puso niya. Sino ba naman kasi ang hindi kakabahan kung halos ilang danggal lang ang layo nila sa isa’t isa? Dagdag pa ang nakakatunaw na titig nito na tila biglang nagpabalik sa kanya sa nakaraan. “I’m asking you. What are you doing here?” She blinked her eyes as soon as she got back from her reverie. Tipid siyang ngumiti pagkatapos pakalmahin ang sarili. She once thought that they could possibly meet here pero bakit ba hindi niya napaghandaan ang sandaling iyon? Pero dapat pa bang paghandaan? Pasimple niyang ipinilig ang ulo. She has only one purpose wh

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD