บุญทิ้งล้วงมือไปที่ขอบเอวปลดปมผ้าโจงที่ผูกขัดไว้แน่นให้คลายออก เพราะตอนนี้ไอ้ทิ้งน้อยมันอึดอัดและจุกแน่นด้วยอยากจะออกมาอวดลมอวดน้ำค้างด้านนอกนักหนา และทันทีที่ผ้าโจงหลุดร่วงไปอยู่ที่หัวเข่า ไอ้ทิ้งน้อยก็ออกมาโลดแล่นผงกหัวเตรียมพร้อมที่จะจ้วงแทงเข้าไปในโพรงฉ่ำน้ำของนางเรียมทันที
“อูย... น้องเรียมจ๋า พี่ทิ้งจะเข้าแล้วนะจ๊ะ”
“จ้ะพี่ทิ้ง เข้ามาเลย เรียมอยากจะแย่อยู่แล้ว”
เรียมตอบรับเสียงหวานพลางกระดกหัวขึ้นดูความยิ่งใหญ่ของบุญทิ้งที่มันชอบนักหนา โดยเฉพาะที่มันเป็นคนเดียวที่ได้ครอบครองบุญทิ้งทาสหนุ่มที่นางทาสสาวๆ ทั้งเรือนใฝ่ฝันหา แม้ต้องหาทางหลบเลี่ยงแม่ออกมาให้ได้มันก็จะทำ และกว่าจะรอให้แม่หลับสนิทเพื่อจะดอดออกมาก็ค่อนดึก
แต่เพราะแน่ใจว่ายังไงเสียบุญทิ้งก็ต้องรอคอย บุญทิ้งเองก็ติดใจของอร่อยทั้งเผ็ดทั้งมันบนเรือนร่างของมันเช่นกัน เมื่อของอร่อยเจอของอร่อย ใครเล่าจะพลาดได้ และแค่ไอ้ทิ้งน้อย
