EP 15
คอนโด X-box...
"จัดการให้กูด้วย เออแค่นี้ก่อน"
ติ้ง! พี่ไฟนอลกดตัดสายทิ้งแล้วตวัดสายตามองฉันที่มองอยู่ข้างๆ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ลิฟต์ดิ่งขึ้นมายังชั้นบนสุดของคอนโดหรู คนตัวโตเดินนำฉันออกไปแล้วหันมามองอย่างสงสัยใบหน้าดูหงุดหงิด เมื่อร่างกายของฉันยังยืนแข็งทื่ออยู่ในลิฟต์ไม่ยอมออกไป ใครจะไปยอมออกไปกันล่ะ ในเมื่อไม่ได้เต็มใจมาด้วยสักหน่อย ทุกอย่างโดนคนเอาแต่ใจบังคับล้วนๆ
หมับ! ไม่รอให้ช้ากว่านั้นพี่ไฟนอลก็เดินดุ่มๆ เข้ามาในลิฟต์ มือหนาคว้าร่างฉันออกมาอย่างหวุดหวิดในตอนที่ประตูลิฟต์กำลังเลื่อนปิดลง ก่อนที่ข้อมือจะเป็นอิสระในเวลาถัดมา
"ถ้าไม่อยากโดนล่ามเชือกแล้วจูงเหมือนหมาก็เลิกทำตัวน่ารำคาญ"
"พี่ก็รู้ว่าหนูไม่เต็มใจมา"
"แล้วไง ฉันจำเป็นต้องแคร์ความรู้สึกเธอ?"
"คนอย่างพี่จะแคร์ความรู้สึกใครเป็น.."
"รู้แล้วก็ดี...จะได้จำใส่สมอง"
พูดหน้าตายทั้งๆ ที่จับข้อมือฉันเอาไว้แน่น ก่อน
