เราทุกคนเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องของริเรียและในตอนที่กำลังจะเคาะห้องเรียกประตูห้องก็เปิดออกมาส่วนคนที่เปิดนั้นคือสิ่งโต
0.0! เราทุกคนนิ่งอึ้งและจ้องหน้าสิงโตเป็นตาเดียวกัน แม้สิงโตจะไม่ได้แสดงสีหน้าออกมามากแต่ก็พอจะเดาได้ว่าเขาเองก็คงตกใจไม่น้อย
หลังจากที่พวกเรากรูเข้ามานั่งเบียดกันยังภายในห้องเราทุกคนก็จ้องไปที่ริเรียและสิงโตไม่หยุด
"ม...ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละน่า"ริเรียตอบกลับเมื่อมาร์ตินเอ่ยถามพลางชี้ไปที่เธอกับสิงโตสลับกัน
“นี่ที่มึงโดดเรียนคาบบ่ายมานี่ก็...” นิวเยียร์ชี้ไปที่ริเรียกับสิงโตสลับกัน
“....” สิงโตไม่ตอบอะไรแต่กลับหันมามองริเรียแล้วยิ้มมุมปากแทน
“มองฉันทำไมยะ” ริเรียทำหน้าดุใส่สิงโตจนสิงโตหันหน้าไปทางอื่น
“ฉันว่าจะเอาเลคเชอร์มาให้เธอน่ะบราวนี่กับคริสตัลเองก็เป็นห่วงเลยตามมาด้วยแต่คนอื่นๆ ....” ฮันนี่พูดขึ้นพร้อมกับยื่นสมุดกับงานที่อาจารย์สั่งให้กับริเรียแต่ยังทำหน้าไม่พอใ
