ดอนคาร์กระตุกยิ้มอย่างถูกอกถูกใจ ไม่นึกว่าเรียวปากสีแดงระเรื่อคู่นี้จะหวานฉ่ำ รสชาติซาบซ่านเสียยิ่งกว่าผู้หญิงทุกๆ คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา
ความหวานล้ำที่ได้รับทำเอาเขาติดใจอยากลิ้มลองกลืนกินร่างนุ่มหอมละมุนทั้งเนื้อทั้งตัว ปทุมอิ่มเต่งตึงเต็มไม้เต็มมือก็สร้างความรัญจวนใจให้กับเขาอยู่ไม่น้อย จนร่ำๆ อยากจะครอบครองดอกบัวปริ่มน้ำคู่นี้ด้วยริมฝีปากของตน หากไม่ติดว่าอยู่กลางสนามหญ้า ป่านนี้เขาคงกดกายร้อนผะผ่าวแข็งแกร่งราวกับเหล็กไหลลงไปในยังดินแดนแห่งอิสตรีเพศอันอ่อนนุ่ม ซึ่งเขามั่นใจว่าต้องหวานฉ่ำไม่ต่างจากเรือนร่างในส่วนอื่นอย่างแน่นอน
ตั้งแต่เติบโตเป็นสาวสะพรั่งงดงามเสียยิ่งกว่าดอกไม้แรกแย้ม รีจินาไม่เคยปล่อยให้ชายใดประทับจุมพิตได้ ซึ่งอย่าว่าแต่รอยจุมพิตเลย แม้แต่การแตะเนื้อต้องตัว เธอก็ไม่ยอมให้ภุมรินใดมาเข้าใกล้ได้
พอมาเจอรสเสน่หา ไฟสวาทอันแสนเร่าร้อนดุดันที่ดอนคาร์ลมอบให้อย่างช
