บทที่ 32

2119 Words

ภายใต้ใบหน้าอันเรียบเฉยเย็นชา ดอนคาร์ลพยายามนึกคิดว่าใคร ร.ต.อ.เรนาโคส ลิเอโร ที่นายตำรวจผู้นี้ได้กล่าวหาว่าเขาเป็นคนบงการฆ่า ทว่าพยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก แต่กระนั้นเขาก็ไม่แสดงอาการกระโตกกระตากให้นายตำรวจเหล่านี้ได้เห็น “กล่าวหาคนอื่นลอยๆ โดยไม่มีหลักฐานแบบนี้ ก็ระวังตัวหน่อยนะครับคุณตำรวจ เดี๋ยวจะหมดเนื้อหมดตัวโดยไม่ทันได้กะพริบตา” ดอนคาร์ลเตือนเป็นนัยๆ พอเห็นนายตำรวจอีกนายซึ่งมีดาวประดับบนบ่นบอกยศว่าเป็นระดับผู้กอง ทำหน้าถอดสีเผือดให้หันทันทีทันใด ก็หัวเราะร่วมผสมโรงกับเสียงหัวเราะของแลนโดสและโจวานเซ จากนั้นก็เอ่ยเพิ่มเติมความกลัวให้นายตำรวจทั้งสองต้องขนหัวลุกพองอีกครั้ง “หวังว่าลูกเมียของพวกคุณคงอยู่สบายนะผู้กำกับ” “คุณมาโก้ร์! พูดแบบนี้ผมจะเพิ่มข้อหาข่มขู่เจ้าหน้าตำรวจให้คุณอีกกระทง” ผู้กำกับฟาบิโอแผดเสียงดังลั่น ความหวาดกลัวแล่นพล่านขึ้นสมอง เมื่อเจ้าพ่อผู้นี้พูดถึงลูกเมีย

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD