บทที่ 15

1411 Words

รีจินากัดฟันแน่น เมื่อเห็นดวงตาสีฟ้าคมกริบดุจดวงตาของพญาอินทรี ทอดมองอย่างอ้อยอิ่งอยู่แถวๆ บริเวณปทุมอิ่มอะร้าอร่าม แม้จะรู้สึกร้อนผะผ่าวไปกับดวงตาคู่นั้น แต่หญิงสาวก็พยายามสะกดใจไม่ให้หวั่นไหวเคลิบเคลิ้มไปด้วยนัยน์ตาสีฟ้า ที่ส่งสายตาชวนเชิญให้เธอกระโจนเข้าสู่กรงเล็บของเขา “ราเนีย โชติกานต์ค่ะ” รีจินาตอบห้วนๆ ยิ่งกว่ามะนาวไร้น้ำรสเปรี้ยว ใบหน้างามนั้นเชิดขึ้นเล็กน้อย แต่ทว่าดวงตาคู่สวยยังคงจับจ้องมองใบหน้าคมเข้มน่าเอามีดเฉือนให้เลือดไหลริน อย่างไม่กะพริบตา “แลนโดสบอกว่าเธอเป็นลูกครึ่งอิตาเลี่ยน-ไทย เธอพูดภาษาไทยได้หรือเปล่าราเนีย” ฟังดูอาจเป็นเหมือนการถามไถ่สารทุกข์สุขดิบของผู้ที่จะมาร่วมงานกับตนเอง แต่สำหรับผู้กองสาวสวยแห่งหน่วยสืบสวนกลาง รู้ว่าดอนคาร์ลกำลังสอบประวัติของเธออยู่ และอีกฝ่ายก็ช่างฉลาดถามนัก หากไม่ใช่เพราะเธอนั้นก็มีประสบการณ์เรื่องการสอบสวนสอบ ปากคำผู้ร้ายมามากพอสมคว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD