“ฉันตื่นมาเจอคราบน้ำขาวขุ่น ตอนแรกคิดว่าพื้นเลอะ อื้อ!” เค้กครางออกมาเมื่อผมใช้ปลายลิ้นเลียตรงกลีบงามที่หอมเฉพาะ มีขนปกปิดรำไรและความสวยงามทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะไม่โน้มใบหน้าลงไปดูดดลืนน้ำหวานใสที่ไหลรินออกมาเป็นระลอก “อ๊าง! สะ เสียวดีน ฉันเสียว”
“ลิ้นของฉันดีกว่าแท่งสั่นหรือเปล่าเค้ก จ๊วบ จ๊วบ...” ผมกดขาของเค้กไว้ไม่ให้หนีบหน้าผมซะก่อน ยัยนี่ดิ้นไปมาเหมือนปลาที่ไม่มีน้ำ ยิ่งผมลงลิ้นละเลงไปทั่วราวกับมันคือของอร่อยที่ต้องเลีย ใช่สิ มันอร่อยจนผมหยุดเลียไม่ได้จริงๆ “หอยเธออร่อยเป็นบ้าเลยว่ะเค้ก”
“อื้ม ฉะ ฉันจะแตกแล้วดีน!” แอ่งน้ำหวานของเค้กทำให้ผมดื่มกินไม่มีวันสิ้นสุด ยัยเพื่อนสนิทกระตุกเกร็งปล่อยให้ผมได้ดื่มด่ำกับเมือกใสที่ล้นทะลักใส่ปากเรื่อยๆ ผมไม่หยุดที่จะโลมเลียกวาดเลียทุกซอกทุกมุมราวกับมันคือของหวาน
“ฉันติดใจของหวานแล้วเค้ก หอยเธอหวานมาก”
“ดีน อ๊า... ตะ แตกอีกแล้ว” เค้กพูดจบก็กระตุก
