ผมฉีกยิ้มให้กับพ่อแม่จากนั้นก็เดินออกจากบ้านไปรวบผ้าขาวบางกับหน้ากากผีเป็นตาโบ๋ มีเลือดสาดเต็มหน้าและฟันเยอะๆ หน้ากากอันนี้ผมเคยใช้แกล้งยัยเค้กตอนเด็กด้วยนะ ยัยนั่นกรีดร้องด้วยความกลัวและหยิบก้อนหินเขวี้ยงใส่หัวผมจนแตกเย็นสามเข็มคิดดู แต่คราวนี้คงไม่หยิบอะไรเขวี้ยงใส่ผมอีกนะ แต่พอได้แกล้งยัยนั่นแล้วมันทำให้ผมรู้สึกลืมเรื่องที่โดนหักอกไปซะสนิท ผมปีนกำแพงบ้านข้ามไปบ้านยัยเค้กก่อนจะเดินอ้อมไปด้านหลังบ้านประตูล็อกอยู่ก็เลยหยิบกุญแจที่ยัยนั่นให้ไว้ เราสองคนแลกกุญแจบ้านกันเสมอเวลาใครอยากเข้าบ้านใคร เมื่อเข้ามาชั้นล่างก็ปิดไฟซะสนิทเลย ดีนะผมมาบ้านยัยเค้กบ่อยทำให้รู้ว่าของอะไรอยู่ตรงไหนจะไม่เดินเตะหรือเดินชน
ก้าวขึ้นมาบนบันไดชั้นสองมันก็มืดไปหมด หากแต่ว่าห้องนอนของยัยเค้กที่อยู่สุดทางเดินเปิดแง้มออกทำให้เห็นแสงไฟด้านใน ไม่ได้ปิดห้องแบบนี้ก็แกล้งได้อะดิ ตอนแรกผมกะว่าจะแกล้งปีนหน้าต่างหลอกยัยนั่นตร
