แซ่บเรื่องที่ 1 คุณหนูเอาแต่ใจ [100%] NC+
2149 Words
“เป็นคนบอกให้ฟางเรียกน้าภาคว่าผัว เพราะงั้นน้าภาคก็ต้องเรียกฟางว่าเมียสิคะ” ฉันยิ้มมุมปากพลางไล่จูบบนริมฝีปากแดงคล้ำจากนั้นก็สอดเรียวลิ้นเข้าไปตวัดดูดกลืนในโพรงปากที่หอมหวานของเขา
“ผมไม่อาจเรียกคุณหนูว่าเมียได้”
“แล้วที่เราเอากันทุกวัน ฟางยังไม่ใช่เมียน้าภาคเหรอคะ?” ความน้อยใจทำให้เผลอขึ้นเสียงใส่เขา “เราสองคนเอากันมาตั้งแต่ฟางอายุ 20 ตอนนี้ฟาง 21 มัน 2 ปีแล้วนะคะน้าภาค”
“ผม...”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางไม่ใช่เมียน้าภาคก็ได้ แต่น้าภาคเป็นผัวฟาง รู้ไว้แค่นี้ก็พอ อ๊ะ! อ๊ะ!” แสดงความน้อยใจด้วยการขย่อตอน้าภาคอย่างลืมเป็นลืมตาย น้อยใจเป็นบ้า! 2 ปีที่เอากันไม่มีความหมายเลยหรือไง ตาแก่สมองกลวงเอ๋ย มีผู้หญิงอย่างฉันมาปรนเปรอให้เอาขนาดนี้ เป็นคนอื่นเขาเรียกเมียได้เต็มปากเต็มคำแล้ว โง่จนหาที่สุดไม่ได้จริงๆ ผัวฉัน!
“โอ้ว! บะ เบาครับ ของผมจะหักแล้ว”
“ให้หักไปเลย อ๊าง! นะ น้าภาคจะได้ไม่ต้องไปเอากับใครอีก”
สวบสวบสวบ
ฉันขย่มตอน้าภาคอยู่นานจนพาตัวเองไปถึงฝั่ง จากนั้นก็ผลักร่างหนาให้นอนราบและเป็นฝ่ายโยกเอวเดินหน้าถอยหลัง เปลี่ยนท่าทางไปเรื่อยๆ จนฉันแตกอีกรอบและครั้งนี้ก็เอนลงไปซบกับร่างแกร่งที่โอบกอดฉันที่หอบหายใจหนักไม่พูดไม่หือไม่อืออะไรเลยแม้แต่นิด
“โกรธผมเหรอครับ?”
“...”
“ผมไม่มีวันไปเอากับใครได้หรอกครับ” เบ้ปากใส่เขาทั้งที่ดวงตายังหลับอยู่ “ผมเป็นของคุณหนูเอาแต่ใจคนนี้คนเดียว”
“ว่าฟางเหรอคะ?”
“หึ”
“ลุกขึ้นก่อนสิครับ แล้วนอนคว่ำด้วย” ถึงจะโกรธเขาแต่ก็ทำตามอย่างว่าง่ายด้วยการนอนคว่ำอยู่ในท่าคลานเข่าโดยมีน้าภาคที่ซ้อนด้านหลังกำลังดันท่อนเอ็นยาวใหญ่เข้ามาจนหน้าขากระทบกับก้นงามงอนของฉัน น้าภาครวบเส้นผมของฉันไว้จนใบหน้าเชิดขึ้นตามแรงดึง “ผมจะกระแทกแล้วนะครับ”
“อื้อ! เอาเลยค่ะ”
เพียะ เพียะ เพียะ
เอวสอบกระแทกกระทั้นเข้ามาถี่ยิบตามด้วยมือหนาที่ฟาดลงบนก้นของฉัน ดึงเส้นผมฉันอย่างแรงจนหน้าเชิดร้องครางด้วยความเจ็บปวด หากแต่ว่าความเจ็บปวดมันดันสร้างความวาบไหวให้จนร้องครางไม่เป็นภาษา น้าภาคกดกายเข้ามานับครั้งไม่ถ้วนถึงขนาดที่ฉันแตกแล้วแตกอีกเขาก็ไม่ยอมให้ฉันหยุดหายใจหายคอง่ายๆ
Rrr
“โอ้ว...มะ มือถือคุณหนูครับ” เวลานี้น้าภาคพาฉันมายืนอยู่ตรงหน้ากระจกโดยให้ยกขาข้างหนึ่งฉันขึ้นและกระแทกสวนขึ้นมาจนมิดความยาว จุกเสียดไปหมดจนรู้สึกน้องสาวกำลังระบม เขาหยิบมือถือส่งมาให้ฉันตอนแรกว่าจะไม่รับ แต่เสียงของมันดังรบกวนจนฉันตัวสั่นนิ้วสั่นกดรับก็ไม่ได้เพราะน้าภาคกระแทกถี่ยิบจนข้าวของบนกระจกตกลงบนพื้น “ซี้ด! มันมากเลยครับ”
“ฮะ ฮัลโหล”
(“ฟางแกอยู่ไหน ไม่มาเรียนหรือไง!”) เสียงปลายสายเป็นเพื่อนสาวคนสนิทที่ชื่อว่าแนนโทรมาตามให้ฉันไปเรียนสินะ แต่ฉันก็ยังไม่ทันได้ตอบอะไรเลยน้าภาคก็ครวญครางข้างใบหู (“เสียงอะไรอะ? ฟางแกทำอะไร”)
“อะ เอากับผัวอยู่! แค่นี้นะ”
กดวางสายอย่างหงุดหงิดและโน้มใบหน้าจูบปากน้าภาคที่แรงยังคงดีไม่มีตก เขาจับกระชับเอวบางของฉันแน่นโน้มใบหน้าลงไปดูดกลืนยอดอกปล่อยให้ฉันระบายมันด้วยการกรีดเล็บยาวๆ บนแผ่นหลังกว้าง เชิดใบหน้าขึ้นก่อนจะกรีดร้องออกมาสุดเสียงปล่อยน้ำหวานใสออกมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว น้าภาคหอบหายใจหนักซุกหน้าลงบนลำคอของฉัน
“ผมไม่ไหวแล้วครับ” เขาตอบฉันเสียงแหบพร่า
“อะไรกันคะ? แค่รอบเดียวก็ไม่ไหวแล้วเหรอ”
“ไหวครับ แต่ต้องให้ผมพักหน่อย”
“งั้นก็รีบแตกสิคะ” น้าภาคอุ้มฉันมาโยนบนเตียงจากนั้นก็จับเรียวขาอ้าออกกว้างไม่รอช้าสอดแทรกตัวตนเข้ามาในโพรงสวาทของฉันที่รอต้อนรับเขาอยู่เสมอ “กอดหน่อย”
“ตกลงไม่ไปเรียนเหรอครับ?” ถามพลางโน้มตัวลงมาให้ฉันกอด น้าภาคสอดแขนเข้าใต้รักแร้ใช้มือยึดไหล่ฉันไว้จากนั้นก็กดกระแทกสะโพกเข้ามาทันทีโดยไม่ให้ฉันได้ตั้งตัว
“อ๊ะ! อื้อ มะ ไม่ไปจะอยู่กับผัว”
“ดีเลยครับ งั้นอยู่ที่นี่จนกว่าคุณหนูจะรีดน้ำผมจนหมดตัว ตกลงนะครับ” ฉันจะไปให้คำตอบเขาได้ยังไงในเมื่อพอพูดจบน้าภาคก็กระหน่ำกระแทกเข้ามาถี่กระชั้น ปล่อยให้เสียงครวญครางเป็นคำตอบแล้วกันว่าฉันจะรีดน้ำของเขาให้หมดตัวไปเลย วันนี้เป็นวันของเราสองคนดังนั้นเราจะอยู่ที่นี่จนถึงเย็นแล้วค่อยกลับบ้าน “ซี้ด! ฮึ่ม ผะ ผมจะแตกแล้ว”
“อ๊าง! อ๊ะ อ๊ะ ตะ แตกใส่ฟางเลยค่ะ!”
ตับตับตับ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องทั่วห้อง ไม่เว้นแม้แต่เสียงครางของเราสองคนที่ผสานเข้าหากันอย่างไพเราะอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันสบตากับน้าภาคที่จ้องลึกเข้ามาในดวงตากลมโตของฉัน ราวกับภาพกำลังฉายแววคนรักที่กำลังกระหน่ำเอวสอบเข้ามาไม่หยุด ช่องทางคับแคบของฉันตอดรัดตัวตนของน้าภาคถี่ๆ กระทั่งรับรู้ถึงท่อนเอ็นที่ขยายใหญ่มากขึ้น มากขึ้นราวกำลังจะปริแตกในไม่ช้านี้แล้ว
“ตะ แตกแล้ว ผมแตก! โอ้ว / อื้อ...”
น้าภาคระรัวเอวถี่ยิบก่อนจะกดตัวลึกเข้ามาเพื่อปลดปล่อยของเหลวพวยพุ่งเป็นระลอก ขาเรียวตวัดรัดร่างหนาไม่ให้ขยับสะโพกถอยหนีเพราะสิ่งที่ต้องการที่สุดคือน้ำขาวขุ่นที่วิ่งอยู่ในท้องน้อยของฉัน ต้องการมันอย่างมากและอยากได้มันมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราสองคนนอนหอบหายใจหนักพอน้าภาครู้สึกตัวเขาก็ขยับไปนั่งตัวตรงก่อนจะดึงท่อนเอ็นออกจากโพรงอ่อนนุ่มที่บวมแดงเล็กน้อยและมีน้ำขาวขุ่นรินไหลออกมาด้านนอก ฉันนอนแหวกขาให้น้าภาคทำความสะอาดด้วยการเอาทิชชูเช็ดน้ำไม่ให้ไหลเลอะเตียงนอน หากแต่ว่ามันก็เลอะไปแล้วล่ะน้ำฉันออกเยอะขนาดนั้น
น้าภาคขยับมานอนข้างๆ ฉันที่ขยับเข้าไปกอดร่างอบอุ่น ริมฝีปากแดงคล้ำกดจูบลงบนหน้าผากปล่อยให้ความเงียบเข้ามาปกคลุมเราสองคนนานหลายนาที กระทั่งเสียงมือถือของน้าภาคดังขึ้นฉันรีบมองปลายสายเลยว่าใครโทรมากระทั่งเห็นหน้าจอก็พบว่าเป็นพ่อที่โทรหาน้าภาค
“ครับคุณท่าน... เอ่อ พอดีคุณหนูให้ผมรอรับเลยน่ะครับ” พอได้ฟังคำตอบเขาที่ตามใจฉันด้วยการอยู่ที่นี่จนเย็นก็โน้มใบหน้าขึ้นไปจรดจูบบนแก้มสาก พลางกอดเขาแน่นและนึกย้อนไปถึงครั้งแรกที่เราสองคนได้เจอกัน
วันนั้นเป็นวันที่พ่อแนะนำน้าภาคคนรู้จักให้มาทำงานดูแลบ้านและฉันตอนอายุ 18 ตอนนั้นจำได้ดีว่าน้าภาคเป็นผู้ชายที่หล่อมากและมีผู้หญิงมาติดเยอะมากเช่นเดียวกัน ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยนะตอนนั้นจนวันหนึ่งไปเห็นน้าภาคกำลังเล่นจ้ำจี้กับผู้หญิงที่พามาที่บ้าน วันนั้นฉันโกรธและหึงเขาจนหัวร้อนต้องแบบนี้ ฉันไม่พอใจเขาแบบสุดๆ งอนและโกรธเขาเกือบเดือน จนเขาเลิกรากับผู้หญิงคนนั้นไปด้วยเหตุผลที่ว่าน้าภาคไม่มีเวลาให้ ตอนนั้นฉันก็แอบรู้สึกดีที่น้าภาคไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้ามายุ่ง
พอวันเวลาเริ่มผ่านไปฉันโตขึ้นเป็นสาวสวยสะพรั่ง ฉันในวัย 20 ปี อยู่บ้านคนเดียวเปล่าเปลี่ยวเหลือเกิน เจอกับน้าภาคที่กำลังจะเดินลงมาดื่มน้ำในครัวเช่นเดียวกัน และแน่นอนว่าฉันยั่วอารมณ์น้าภาคตอนแรกเขาปฏิเสธไม่กล้าแตะเนื้อต้องตัวฉัน แบบเขาชอบอยู่แบบเจียมตัวก็เลยยั่วทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาทีที่เจอกัน สุดท้ายน้าภาคทนไม่ไหวจับฉันกดในห้องส่วนตัวในคฤหาสน์ชั้นล่าง เขาเป็นคนแรกของฉันและเป็นรักแรกเลยด้วยซ้ำ ก็น้าภาคเป็นคนดี ดูแลฉันดีทุกอย่าง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่สนใจผู้ชายที่รุ่นราวคราวเดียวกัน แต่กลับสนใจน้าภาคที่อายุห่างกันยี่สิบกว่าปี นั่นแหละผ่านมา 2 ปี เราสองคนก็แอบมีเซ็กซ์กันโดยที่คนในบ้านไม่มีใครรู้ ทั้งที่ทุกตารางนิ้วในบ้านเราก็เอากันไปทั่วหมดทุกซอกทุกมุม
“คิดอะไรอยู่เหรอครับ?” วางสายจากพ่อน้าภาคก็เอ่ยถาม
“คิดเรื่องของเราตอนที่เจอกันครั้งแรกค่ะ” น้าภาคเลิกคิ้วขึ้นพลางอมยิ้ม “ทำไมคะ หรือไม่ชอบที่ฟางเอาแต่ใจ”
“ชอบครับ”
“...” คำว่าชอบของน้าภาคทำให้ฉันกระพริบตาถี่ เมื่อกี้เขาบอกว่าชอบเหรอ?!
“คุณหนูเป็นคุณหนูน่ะดีที่สุดแล้วครับ ผมชอบที่คุณหนูเอาแต่ใจ”
“ฟางเอาแต่ใจ น้าภาคก็ต้องตามใจฟาง เบื่อไหมคะ?”
“ไม่ครับ” ถึงจะชอบเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่ตลอดก็เถอะ ทั้งที่ตัวเองมีเงินเดือนเป็นแสน พ่อให้นะป่านนี้เงินเก็บคงมีเป็นล้านแล้วมั้ง “บอกแล้วไงผมชอบที่คุณหนูเอาแต่ใจ”
“ฟางก็ชอบน้าภาคค่ะ” บอกเขาไปตามความจริง จนใบหน้าหล่อเหลาถึงกับนิ่งไป “พูดจริงนะคะ”
“คุณหนูจะมา... ชอบผมได้ยังไงครับ ผมแก่แล้ว”
“แก่แล้วไงคะ? ความรักมันห้ามกันได้ด้วยเหรอ” ฉันถึงกับตวาดใส่เขา “ฟางขอสั่งให้น้าภาคมาเป็นผัวของฟาง”
“คะ คุณหนู”
“ฟางจะบอกพ่อเรื่องของเรา”
“ไม่ได้นะครับ!” น้าภาครีบปฏิเสธทันที อีกแล้ว ปฏิเสธตลอดเลย “ผมไม่อยากทำให้คุณหนูต้องอับอาย”
“มันน่าอายตรงไหนคะ ฟางแค่ต้องการน้าภาค... ฟางไม่สนใครทั้งนั้น” พอเห็นเขานิ่งไปก็รู้สึกน้อยใจขึ้นมาจำต้องลุกขึ้นทั้งที่เปลือยเปล่าเตรียมจะสวมเสื้อผ้าหนีเขากลับ หากแต่ว่าน้าภาคก็คว้าต้นแขนฉันไว้และดันร่างฉันจนโน้มตัวไปตรงหน้ากระจก “ปล่อยฟาง!”
“คุณหนูแน่ใจนะครับ” เขาถามย้ำ “แน่ใจว่าอยากได้ผมเป็นผัว ไม่ได้ต้องการแค่เซ็กซ์”
“น้าภาคเห็นฟางเป็นคนยังไง ถ้าไม่รักจะยอมให้เอาตั้งสองปีเหรอ!” ตะโกนใส่เขาผ่านกระจก รับรู้ถึงแท่งร้อนที่จดจ่ออยู่ด้านหลังพร้อมจะแทรกเข้ามาในกลีบงามอยู่แล้ว ถ้าฉันไม่ดิ้นหนีแต่ยิ่งหนีก็ยิ่งสู้แรงเขาไม่ได้ “คนแก่บ้า ไม่รู้เรื่องบ้าอะไรสักอย่าง”
“น่ารัก” น้าภาคเอื้อมมือมาบีบปลายคางฉันพลางโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ก่อนที่นิ้วชี้จะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากฉันจำต้องอ้าปากให้เขาใช้นิ้วกวาดไปทั่วโพรงปาก “เมียของผม”
“อื้ม...”
“ผมรักคุณหนู”
“!” ดวงตาของฉันเบิกกว้างขึ้นฉับพลันน้ำตาก็รินไหลออกมาด้วยความตื้นตันใจ
“แต่ผมรู้ตัวเองดีและเจียมเนื้อเจียมตัวตลอด ผมถึงไม่พยายามคิดไปไกล แต่ผมไม่รู้เลยว่าคุณหนูเองก็รักผม” น้าภาคเอานิ้วออกจากริมฝีปากฉันพลางพรมจูบบริเวณแก้มเพื่อซับน้ำตา “เราแต่งงานกันนะครับ”
“นะ น้าภาค”
“ผมจะสู่ขอคุณหนูกับคุณท่านเอง” พอได้ยินแบบนี้ฉันก็พยักหน้ารับก่อนจะเชิดหน้าขึ้นครางปากครางเสียงกระเส่า ขณะที่ท่อนเอ็นยาวใหญ่ผลุบเข้ามาในโพรงถ้ำที่ฉ่ำแฉะ ฝ่ามือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนราบพลางกระซิบข้างใบหูชวนให้สยิว “ซี้ด อ้า... ก่อนอื่นเรามาทำลูกให้ทันก่อนแต่งนะครับ”
THE END
- Writer
