Chapter 8
993 Words
"ที่โกรธเพราะพี่ให้สัมภาษณ์ว่าเราเป็นน้องสาวพี่เหรอ?"
ใช่ที่ไหนเล่าาา อร๊ายยยยย
"มะ มะ ไม่ ไม่ใช่สักหน่อย"
ฉันรีบปฏิเสธออกไปทันที ทำไมต้องรู้ทันด้วยเนี้ย เซงโว๊ยยยย
"หึ "
เขาหัวเราะออกมาเบาๆ ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกอย่างไร แต่ฉันรู้สึกดีมากเลยนะที่เขาพยายามอธิบายทุกอย่างให้ฉันเข้าใจเขา ฉันอยากจะเข้าข้างตัวเองว่าเขาแคร์ความรู้สึกของฉัน แค่สักนิดฉันก็ดีใจมากแล้ว เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆของเขา
"พี่เวกัสบ้า พูดอะไรก็ไม่รู้ อะ อะ ออกไป นะ"
เขินโว๊ยยยย ฉันเริ่มพูดไม่รู้เรื่องละ เวลาอยู่ใกล้เขาแล้วเหมือนไม่ใช่ตัวเองเลยอ่ะ ทำอะไรไม่ถูก มือไม้อ่อนไปหมดเลย
"ยูกิ ฟังพี่" เขาจ้องหน้าสบตาฉันนิ่ง เหมือนจะสื่อความรู้สึกบางอย่าง ตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นจนจะทะลุออกมาจากอก
ตึกๆๆๆ
" ตอนนี้พี่ไม่ได้รักวีว่าแล้ว ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาแล้ว" ฉันเงียบฟังเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ นี่ทำงานยังไม่ตั้งใจขนาดนี้เลยนะเนี้ย
" และวันนี้พี่จะขอโอกาสจากยูกิ ให้โอกาสพี่คนนี้ได้ดูแลยูกิได้ไหมคะ"
"ฮึกๆๆๆๆๆๆ" ฉันไม่พูดอะไรเอาแต่ร้องไห้คือมันไม่ใช่เสียใจไง คือมันดีใจป่ะ ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะมีวันนี้ตั้งแต่ที่เขาปฏิเสธฉันในครั้งนั้น ฉันจึงคิดว่าฉันจะต้องลืมเขา แต่มาวันนี้ วันที่ฉันคิดว่าฉันจะไม่ยอมเขาอีกแล้ว แต่ใจมันกับเต้นแรงเรียกร้องหาแต่สัมผัสของเขา และครั้งนี้ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ครั้งนี้ฉันจะสู้อีกครั้ง ไม่ว่าผลมันจะเป็นยังไงฉันจะพยายามไปกับเขา
"เห้ยยย ร้องทำไมหือตัวแสบ" เขาดูตกใจไม่น้อยที่อยู่ๆฉันก็ร้องไห้ คนบ้าอะไรผู้ชายขอคบแท้ๆ แทนที่จะดีใจ ร้องไห้ซะงั้น
"เปล่า ยูกิแค่ดีใจ ฮึกๆๆ ดีใจมากด้วย" ฉันโผล่เข้าไปกอดเขา เขากอดฉันตอบพลางลูบหัวฉันเหมือนผู้ใหญ่กี่กำลังปลอบใจเด็ก
"ขี้แยจริงๆเลยเราเนี้ย หือ" เขาผละออกจากฉันแล้วเอานิ้วของเขามาเช็ดน้ำตาให้ฉัน ฉันกับเขาเราจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้น รู้สึกตัวอีกทีหน้าเราสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ เอาโน้มตัวลงมาขยับหน้าเข้ามาเรื่อยๆ ฉันกระพริบตาปริบๆ เขาถึงกับผละออกแล้วหัวเราะออกมา
"ฮ่าๆๆๆๆ" เง้อ เขาขำอะไรของเขาเนี้ย ฉันมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ
" ทำไมต้องขำด้วย" ฉันสะบัดหน้าหนีคนตรงหน้า งอนแล้วไม่ต้องมาคุยเลย ชิ
"โอ๋ๆๆ พี่ขอโทษน้า เราทำหน้าตลกอ่ะ ฮ่าๆๆ" ยัง ยังไม่หยุดอีก ตอนนี้ฉันโกรธเขาจริงๆ ฉันเดินหนีเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตูใส่กลอนเรียบร้อย หึ เอาวะ นอนในห้องน้ำเนี้ยแหละ
ปังๆๆๆๆๆ
"ยูกิ เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ"
ปังๆๆๆๆ
"พี่บอกให้เปิดประตูไง"
ปังๆๆๆๆๆ
เงียบบบบบบ
ฉันไม่ตอบอะไร ไม่สนใจคนข้างนอกที่ตะโกนส่งเสียงเรียกฉันหรอก เชอะ!!! เห็นฉันเป็นตัวตลกหรือไง ขำมากสินะ งั้นก็ไม่ต้องคุยมันแล้ว หงุดหงิดโว๊ยยย แต่ว่าตอนนี้อยากอาบน้ำมากอ่ะ ไม่สบายตัวเลย ฉันเดินวนอยู่ในห้องน้ำ ไปเจอตู้เสื้อผ้าของเขา ฉันเปิดดูมีเสื้อผ้าของเขาอยู่ในตู้ ฉันหยิบเสื้อเชิ้ตของเขามา กะว่าจะยืมใส่นอนก่อนอ่ะ ฮ่าๆๆ คือห้องของเขามันคอนโดแพงอ่ะ มีห้องน้ำทั้งห้องนอนและห้องด้านนอก ห้องน้ำก็แบ่งเป็น2โซน เขาเลยเอาตู้เสื้อผ้ามาไว้ในห้องน้ำได้ละมั่ง ฉันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะถอดเสื้อผ้า แล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่างแล้วลงไปแช่
อ้าาาา สบายตัวจัง แต่เอ๊ะ เสียงด้านนอกทำไมเงียบไป หรือว่าเขาออกไปข้างนอกแล้ว ไม่มั่ง แต่ก็ชั่งเถอะ ขออาบน้ำก่อน ฉันหลับตาพริ้มอยู่ในอ่าง อารมณ์เหมือนจะเคลิ้มหลับไปอยู่ๆก็ได้ยินเสียงกระซิบข้างหู
"อาบน้ำคนเดียวไม่สนุกหรอกค่ะ พี่ขออาบด้วยนะ"
ฉันลืมตาขึ้นรีบหันหลังไปทันที เจอคนตัวโตจ้องมองมาทางฉันอย่างหื่นกระหาย ร่างกายของเขามีแค่ผ้าขนหนูตัวเดียวพันท่อนล่างเอาไว้ ฉันรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเองทันที เพราะฉันเห็นสายตาของเขามองมาทาง เอ่อ ทางหน้าอกของฉัน
" อร๊ายยยย ไอ้พี่บ้า ออกไปเลยนะ"
ฉันสะบัดน้ำใส่เขา เขายกมือขึ้นมาปิดหน้า
"โอ๊ยยย หยุดเลยนะเปียกหมดแล้ว"
ไม่มีทางโว๊ยยยย ฉันสะบัดน้ำใส่เขาอีกอย่างไม่หยุด เพราะไม่อย่างนั้นเขาจะเห็นอะไรต่ออะไรของฉันหมดนะสิ
"ไม่หยุด ถ้าอยากให้หยุดพี่ก็ออกไปเซ่"
ฉันสะบัดน้ำใส่เขาอีก แล้วออกปากไล่เขาให้ออกไปจากห้องนี้ ฉันกำลังโป๊อยู่ไง ฉันอายเป็นนะโว๊ยยยยย
" ได้ ไม่หยุดใช่ไหม"
อยู่ๆเขาก็ย่างกรายมาทางฉัน เขาก้าวขาเดินเข้ามาในอ่างแล้วจับมือทั้งสองข้างของฉัน จนตอนนี้หน้าอกของฉันมันตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
"อร๊ายยย ห้ามมองนะ พี่กัสบ้า อย่านะๆๆๆๆ"
ฉันพยายามเอามือปิดหน้าอกไว้แต่ไม่เป็นผล เพราะเขาจับมือฉันอยู่ไง
"ไม่มีทางที่จะปล่อย ถ้าวันนี้พี่ไม่ได้ยูกิ ก็อย่าหวังว่าจะออกไปจากห้องนี้ได้"
- Writer
