PROLOGUE
308 Words
Bawat isa sa atin ay nagmamahal, nagmamahal sa wastong paraan at nagmamahal sa maling paraan. Anuman ito ang mahalaga, tayo ay nagmahal at mahal tayo ng ng taong ating minahal ng sobra.
Ayokong maging isang mang-aagaw, ayokong maging malandi sa mata ng iba. Sabihin man nila na mang-aagaw ako, pwes! Wala akong pakialam dahil kaming dalawa ang nagmamahalan.
Ako si Bloom, maraming tumatawag sa aking Agent B. I hated my name a lot, wala na akong magagawa pa dahil ito ang ipinangalan ni Maharta sa akin. Ang taong nag-aruga at nagkupkop sa akin mula pagkabata.
"Buhay ang ipinaglalaban!" Ito ang kasabihan ko sa aking sarili. Lumaki ako sa mundo ng peligro at anumang pagkakamali ko ay maari ko itong ikakapahamak. Posible akong mamatay dahil sa aking trabaho. Sa trabaho ding ito at nakilala ko ang lalaking pumukaw at kinuha ang buo kong pagkatao. I hate him a lot, ayoko sa kanya, feeling ko brusko siya. At puro kalandian lang ang nalalaman. Ngunit sa isang iglap lang, ang masasama kong isipin kay Santino ay nagbago lahat nang makilala ko ang totoo niyang pagkatao.
Ipaglalaban ko ba ang pagmamahalan namin ni Santino kung gayo'y may iniibig ng itong iba? Pakakawalan ko ba siya gayong siya mismo ang nagtali sa akin upang ipaglaban siya.
Mahal ko siya, Mahal niya ako ngunit nakatali siya sa isang pangako na mahirap nang putulin. Iyon ang pakasalan si Alexa na kagaya ko agent!
KAya ko nga bang magparaya?
******************
Nagmahal ako dahil iyon ay aking gusto, nagmahal ako sa isang babae na akala ko ay ipaglalaban ako. But hell! Puro panloloko ang lahat!
Paano ko ipaglalaban ang pagmamahal ko kay Bloom ngayong wala na siya. I hate this feeling na kung kailan lang malaya kana tiyaka pa lumayo ang taong sasama saiyo hanggang sa kamatayan!
Saan ko siya hahanapin?
- Writer
