“โอ๊ย!” ความแน่นทำให้ไวฟายขยับนิ้วเข้าไปได้แค่ข้อเดียว
“ทำไมมันแน่นจังวะ” ร่างสูงขบกรามแน่น จากนั้นก็พยายามยัดเยียดนิ้วเข้าไปด้านในอีกครั้งจนสำเร็จ
ปึก!
“มันเจ็บ เจ็บมาก อึก” มีอากัดริมฝีปากแน่น ร่องฝืดเคืองทำให้เธอเจ็บจนร้องออกมาไม่หยุด แต่เขาก็ยังไม่มีความปรานีเธอใด ๆ ทั้งสิ้น จึงได้แต่ข่มใจยอมรับความหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นกับร่างกายตัวเอง
“ถ้าฉันออกไปได้นายไม่ตายดีแน่ ไอ้ชาติชั่ว”
“พล่ามมากเก็บเสียงไว้ครางเถอะน่า”
สวบ ๆ ไวฟายรัวนิ้วเข้าออกถี่ ๆ น้ำหวานไหลออกมาตามสัญชาตญาณแม้จะไม่มีอารมณ์ร่วมเลยก็ตาม
เธอไม่เคยรู้สึกเกลียดร่างกายตัวเองเท่าวันนี้มาก่อน...
“อื้อ เบา ๆ ฉันเจ็บ” กัดฟันแน่นพูดออกมาด้วยความเคียดแค้น
“หึ โดนนิ้วแป๊บเดียว น้ำเสียวไหลเยิ้มเลยนะ” ไวฟายหัวเราะชอบใจ กระแทกนิ้วเข้าออกรูคับแน่นรัว ๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะชักนิ้วออก เช็ดน้ำเมือกใสที่ก้นขาวเนียน จากนั้นก็ฟาดฝ่ามือลงที่ก้นเธอแรง ๆ
เพียะ ๆ
“โอ๊ย พอสักที ฮือ อึก”
“ฉันชอบตอนเธอขอร้องแบบนี้นะ มันดูเร้าใจดีว่ะ”
“ฮือ~” มีอาพูดอะไรไม่ออกร้องไห้เพราะโกรธจนตัวสั่น
ไวฟายใช้ปากกัดซองถุงยาง ก่อนจะงัดท่อนเอ็นลำใหญ่ฟาดลงที่ก้นขาวเนียนซ้ำ ๆ จากนั้นก็กดส่วนหัวถูไถขึ้นลงตามรอยแยก
“ซี้ด~” ความเจ็บปวดเริ่มแทรกซึมเข้ามา ในตอนที่เขากดส่วนหัวเข้าไปด้านใน
“เจ็บ พอแล้ว” คนสารเลวอย่างเขาไม่คิดจะสนใจคำพูดเธอเลย พยายามยัดเบียดความเป็นชายเข้าไปด้านในให้ได้แต่มันก็ไม่ง่ายดั่งใจคิด มือหนาแหวกกลีบกุหลาบถ่างออกกว้าง ๆ แล้วจับยัดเข้าไปใหม่ แต่แล้วก็หลุดออกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาเริ่มหงุดหงิด
“โธ่เว้ย!” น้ำเมือกที่เคยไหลปริ่มตอนนี้เริ่มแห้งเหือด จึงถุยน้ำลายถูขึ้นลงตามร่อง สอดนิ้วเข้าไปด้านในกระแทกรัว ๆ อีกครั้ง
“กรี๊ด! ไอ้บ้า ฉันเจ็บ” มันเจ็บมันจุกเกินจะทนไหวกับความดิบเถื่อนของเขา ไวฟายพยายามสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มแต่ก็ไม่ได้ แก่นกายแข็งโด่จนปวดหนึบ จับสะโพกเธอไว้แน่น จ่อส่วนหัวถูไถขึ้นลงตามรอยแยกอีกครั้ง ก่อนจะกระแทกเข้าไปด้านในทีเดียวหมดลำ
สวบ!
“กรี๊ด”
“ซี้ด แน่นว่ะแม่ง” ไวฟายหลับตาพริ้มมันแน่นจนน่าอึดอัดแต่ก็รู้สึกดีเป็นบ้า ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มอย่างพอใจ แต่เมื่อก้มมองยังจุดเชื่อมต่อก็ต้องเบิกตากว้าง ไม่คิดว่า...
“ซิงเหรอวะ?”
“อึก ฮือ” มีอาเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด พูดอะไรไม่ออก ร่างกายเธอปวดระบมไปหมด ไวฟายชักท่อนเอ็นออก จับตัวเธอหงายขึ้น
“ไม่คิดว่าผู้หญิงร่าน ๆ อย่างเธอจะยังซิงอยู่”
“.....” มีอามองหน้าเขานิ่ง ๆ ไม่พูดอะไร นอกจากกัดฟันแน่นแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น
“ไหน ๆ ก็เจอของดีแล้ว งั้นขอสดแล้วกัน”
“รีบเอาฉันจะได้รีบกลับ” กัดฟันพูดทั้งที่ดวงตามองไปทางอื่น ในเมื่อห้ามอะไรไม่ได้ ก็แค่ก้มหน้ารับชะตากรรม
มือหนาถอดถุงยางโยนทิ้ง จับขาเรียวยาวอ้าออกกว้าง ๆ ตาคมมองกลีบกุหลาบสวยที่เปื้อนไปด้วยเลือดสด ก่อนจะกดส่วนหัวถูขึ้นลงที่กลีบกุหลาบซ้ำ ๆ ริมฝีปากกัดเม้มกันแน่น หลับตาพริ้มเมื่อรู้สึกดีกว่าครั้งไหน ๆ ที่ผ่านมา
ก่อนจะกระแทกความเป็นชายเข้าไปด้านในจนสุดความยาว
สวบ!
“โอ๊ย!”
“เสียวหัวโว้ย” ไวฟายกดแช่แก่นกายสักพักจากนั้นก็เริ่มขยับเอวโยก ดวงตาจ้องมองใบหน้าสวยกับร่องสาวสลับกัน ก่อนจะแสยะยิ้มทิ้งตัวลงดูดเลียหัวนมเธอซ้ำๆ มืออีกข้างก็ขยำหน้าอกอวบไปพลาง ๆ เมื่อดูดเลียยอดถันจนพอใจก็เลื่อนใบหน้าขึ้นประกบปากจูบดูดเลียริมฝีปากของเธออย่างคนเอาแต่ใจ กระแทกท่อนเอ็นเข้าออกรูคับแน่นถี่ ๆ
ตับ ตับ!
ใบหน้าสวยเหยเกบิดเบี้ยวเจ็บเกินจะทนไหว แขนทั้งสองข้างยังคงไพล่หลัง ยิ่งเขากระแทกแรง ร่างเธอก็แทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ
ไวฟายหยัดตัวขึ้นกระหน่ำท่อนเอ็นเข้าไปด้านในไม่หยุด จับเรียวขาสองข้างอ้าออกกว้างกระแทกเข้าไปลึกถี่ยิบจนร่องร้อนผ่าว แต่อีกคนกลับนอนนิ่ง ไม่ร้องออกมาสักคำ
ตับ ตับ
“ซี้ด อ่า ตอดดีฉิบหาย” ไวฟายปลดเข็มขัดออก ดวงตามองรอยแดงที่ข้อมือนิ่ง ๆ ไม่ได้รู้สึกอะไรในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปเลยสักนิด
ร่างเล็กขยับเขยื้อนไปตามแรงกระแทกสุดป่าเถื่อน ดวงตาคู่สวยจ้องมองไวฟายด้วยความเคียดแค้น
กำหมัดแน่นพยายามดันหน้าท้องเขาออกเมื่ออีกคนกระแทกเข้ามาลึกเกินไป
“เจ็บ”
“เสียวฉิบหาย” ไวฟายกัดฟันกระแทกความเสียวเข้าไปไม่หยุด ทั้งที่ตอนนี้เขาเหมือนเอากับตุ๊กตายางไม่ต่าง
ตับ ตับ
“ถ้ารู้ว่าเธอซิงฉันจับเธอเอาไปนานแล้ว” ไวฟายยกขามีอาพาดบ่าโน้มตัวมาด้านหน้า ตอกสะโพกเข้าไปถี่ยิบ
“อื้อ เจ็บ โอ๊ย”
“เจ็บก็ครางออกมาดิ”
ร่องสาวเริ่มตอดท่อนเอ็นถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ไวฟายกอดขาทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น กระแทกรัวจนกลีบกุหลาบบวมเป่ง แต่ถึงเขาจะทรมานเธอให้ตายยังไง มีอาก็ยังพยศไม่หยุดเธอกัดเม้มริมฝีปากจนเลือดซิบ ไม่ยอมเปิดปากคราง
ไวฟายเห็นแบบนั้นก็ได้แต่เหยียดยิ้ม ก่อนจะกระแทกเข้าไปหนัก ๆ เน้น ๆ มองดูคนพยศอย่างเธอว่าจะอดทนได้นานแค่ไหน
ตับ ตับ
“อื้อ เจ็บ ไม่ไหวแล้ว”
“เจ็บก็ครางชื่อฉันออกมา” มือหนาจับคางของเธอให้หันหน้ามามองเขา
“ครางดิ”
“ไว ฟาย” เมื่อทนต่อความเจ็บปวดไม่ไหว มีอาจำต้องครางชื่อเขาออกมาทั้งน้ำตา
ไวฟายจ้องมองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา ก่อนจะเหยียดยิ้มพอใจ เขาไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน รู้เพียงว่าต้องการเสพสุขจากร่างกายเธอให้ได้มากที่สุด
มือหนาล็อกเอวเล็กไว้แน่น จากนั้นก็ตอกท่อนเอ็นเข้าไปด้านในตัวเธอระรัว ความเสียวไต่ระดับจากโคนสู่ปลาย เร่งกระแทกอีกสองสามครั้งแล้วชักแก่นกายออกมาปลดปล่อยน้ำด้านนอก
“ซี้ด อ่า~” มองน้ำกามที่พุ่งกระฉูดเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความสะใจ
“เสร็จแล้วก็ลุกออกไป” มีอาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา หายใจโรยริน จ้องมองคนที่คร่อมตัวด้วยสายตาเคียดแค้น เธออยากจะผลักเขาออกไปให้พ้นจากตัว แต่ในตอนนี้ร่างกายมันไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยจริง ๆ ปวดระบมไปหมด
“คิดว่าฉันจะจบในครั้งเดียว?”
“หมายความว่าไง” ไวฟายหยิบทิชชูเช็ดหัวหยักอมชมพู จับขาเรียวยาวที่ยังคงสั่นระริกอ้ากว้างอีกครั้ง นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปด้านในรูคับแน่นที่บวมเป่ง
มีอาสะดุ้งเฮือกเมื่อเจ็บแสบแทบทนไม่ไหว เขาควงนิ้วเป็นวงกลมแล้วกระแทกแรง ๆ จากนั้นก็ดึงออก มือหนาชักรูดแก่นกายให้ขยายใหญ่ แล้วก็จ่อที่รูคับแน่นอีกครั้ง
“อึก พอได้แล้ว”
“แต่ฉันยังไม่หายเงี่ย*เลยอ่า” เขาพูดด้วยสีหน้ากวนๆ
“แต่ฉันไม่ไหวแล้วจริง ๆ ” เธอพยายามหุบขาแต่เขาก็ไม่ยอมกระชากขาเธอออกแล้วกดท่อนเอ็นเข้าไปด้านใน
“อึก เจ็บ”
“ไม่ปากดีแล้วเหรอ” ถึงแม้ตอนนี้อยากตะโกนด่าใส่หน้าเขาก็ตาม แต่ก็ต้องอดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ ไวฟายเหยียดยิ้มด้วยท่าทีสะใจ ก่อนจะกระแทกท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าไปด้านในอีกครั้ง
สวบ!