ของเล่นไวฟาย 3

1089 Words

#ช่วงเย็นวันถัดมา @ห้าง “มีบัตรอื่นไหมคะ พอดีบัตรนี้รูดไม่ได้ค่ะ” พออยู่คอนโดแล้วมันก็รู้สึกเบื่อจึงขับรถออกมาชอปปิง คิ้วเรียงสวยขมวดเป็นปมเมื่อพนักงานยื่นบัตรส่งคืนให้เธอ “เป็นไปได้ยังไง สักครู่นะคะ” เธอแปลกใจไม่น้อยเพราะปกติบัตรไม่เคยมีปัญหามาก่อน แต่ทำไมวันนี้ถึงรูดไม่ได้ หยิบโทรศัพท์โทรหาแม่เธอทันที (ว่าไงมีอา) “แม่พอดีหนูออกมาซื้อเสื้อผ้า แต่บัตรมันรูดไม่ได้” แม่เธอเงียบไปครู่หนึ่งมันยิ่งทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ (บัตรน่าจะมีปัญหาเดี๋ยวแม่ติดต่อธนาคารก่อนนะ ตอนนี้มีอาจ่ายเงินสดไปก่อนได้ไหม เดี๋ยวแม่โอนไปให้) “ก็ได้ค่ะ” (ยอดเท่าไหร่) “ห้าหมื่นค่ะ” หลังจากวางสายแม่เธอก็โอนเงินเข้าบัญชีทันที “ขอจ่ายเป็นเงินสดแทนค่ะ” มีอาเอ่ยบอกพนักงานด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ได้ค่ะ” หลังชำระเงินเรียบร้อย ถือถุงเสื้อผ้าแบรนด์เนมออกมาจากช็อปหรู จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ดวงตาคู่สวยมองยังหน้าจอเมื่อเห็นคนที่โทรเข้ามาก็รีบกดรับสายทันที... “ฮัลโหล” (ทำไมเมื่อคืนกลับไม่เห็นบอกฉันเลย) เสียงแหลมของคุณหนูเอาแต่ใจพูดขึ้น มีอาจำต้องเอาโทรศัพท์ออกจากหู ไม่งั้นแก้วหูเธออาจแตกก่อนได้ “ฉันโทรแล้วแต่แกไม่รับสายเอง” (ฉันยังไม่รู้ก็เท่ากับแกยังไม่ได้บอกฉัน) “แล้วแกจะโทรมาบ่นฉันให้ได้อะไรในเมื่อมันผ่านมาแล้วเนี่ย” (แกต้องไถ่โทษ) “ยังไง?” (มาดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย) “อีกแล้วเหรอ?” ถามย้ำไปอีกครั้งในใจตอนนี้ไม่ได้อยากดื่มเท่าไหร่ เซน่ายังไม่ได้ตอบ ข้อความโทรศัพท์มีอาก็แจ้งเตือนขึ้นก่อน “แป๊บนะ เดี๋ยวฉันโทรกลับ” กดวางสายเซน่า ก่อนจะรีบเปิดดูข้อความที่แม่ส่งมาให้ #ข้อความ แม่ : บัตรถูกระงับ ถ้ายังไงช่วงนี้มีอาใช้เงินสดไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่โอนเงินให้ มีอา : ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงถูกระงับเหรอคะ? แม่ : ไม่รู้เหมือนกัน แต่มีอาไม่ต้องกังวลนะ ชอปปิงไปเถอะ บอกให้ไม่ต้องกังวล ทั้งที่หลาย ๆ อย่างมันดูแปลกไปหมดจนน่าสงสัยขนาดนี้ แล้วจะให้เธอสบายใจได้ยังไงกัน จะให้เที่ยวอย่างมีความสุขได้ยังไง เมื่อเดินมาถึงรถก็โยนถุงเสื้อผ้าไว้ด้านหลัง หยิบโทรศัพท์โทรหาเซน่าทันที @คอนโด หลังจากที่ตกลงกันเรียบร้อยเซน่าก็ให้เธอขับรถมาหาที่คอนโดคาร์เตอร์ เมื่อลงจากรถก็รีบเดินเข้าไปด้านใน ใบหน้าสวยยกยิ้มเมื่อเห็นเพื่อนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว “เตรียมพร้อมมากเลยนะ” เอ่ยแซวเมื่อเห็นของมึนเมาในมือเพื่อน “แน่นอน คืนนี้ฉันจะมอมแกให้ขับรถกลับไม่ได้เลย” จากนั้นทั้งสองก็ขึ้นมาบนห้อง “ทำไมถึงนัดมาดื่มที่นี่ล่ะ” มีอาถามด้วยสีหน้าสงสัยแปลกใจไม่น้อยที่เซน่านัดมาดื่มที่ห้องคาร์เตอร์ “พอดีวันนี้ฉันให้แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องน่ะ มันเลยไม่สะดวก แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก ดื่มให้เต็มที่เลย เพราะวันนี้พี่ชายฉันไม่มาที่นี่แน่นอน” มีอาพยักหน้าตอบกลับ ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปในห้องสุดหรู แม้ว่าห้องเธอจะดูกว้างใหญ่มากแล้ว แต่ถ้าเปรียบเทียบกับห้องคาร์เตอร์ห้องเธอกลับดูเล็กไปทันที “ห้องก็ใหญ่ ทำไมถึงไม่ชอบอยู่ห้องเนอะ” “ใหญ่แต่ถ้าไม่มีผู้หญิงก็ไม่อยู่หรอก” เซน่าส่ายหน้าเบา ๆ เมื่อนึกถึงพี่ชายเธอ ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วในครัว มีอาทิ้งตัวนั่งลงยังโซฟาหรู มันรู้สึกประหม่าไม่น้อยเพราะไม่ใช่ห้องเซน่าเลยเกรงใจไปหมด “ทำไมแกดูหน้าเศร้า ๆ ล่ะ” “เปล่าสักหน่อย” ส่งยิ้มให้เพื่อนปกติ พยายามปกปิดสิ่งที่ซ่อนอยู่ในใจเอาไว้ “มาดื่มกันเถอะ” ครั้งแรกกะว่าจะดื่มไม่เยอะ แต่เรื่องที่อยู่ในใจมันฟุ้งซ่าน จึงทำให้ดื่มไปแบบไม่คิด มือเล็กยกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มซ้ำ ๆ ทำให้ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมาบ้างถึงแม้จะไม่ได้ระบายออกมาเป็นคำพูดก็ตาม “ว่าแต่คืนนี้พี่ชายแกไม่มาแน่นะ” “พี่คาร์เตอร์ไม่มาหรอก แกดื่มไปเถอะเมาก็นอนกับฉันที่นี่แหละ” “งั้นฉันขอจองโซฟาแล้วกัน” “โอเค งั้นฉันขอจองพื้นแล้วกัน ฮ่า ๆ ” ทั้งสองพูดคุยหัวเราะกันไปเรื่อย กระทั่งแอลกอฮอล์เริ่มออกฤทธิ์ทุกอย่างมันก็โล่งสมองไปหมด แต่ก็ยังมีสติ มีอาเงยหน้ามองเซน่าที่กำลังจ้องมองหน้าเธออยู่ เหมือนมีสิ่งที่อยากจะพูดออกมา แต่ก็เลือกที่จะเงียบ “มีอะไรเหรอ?” “เปล่า เบียร์หมดแล้วอะ ฉันลงไปซื้อก่อนนะ” “เดี๋ยวฉันลงไปเป็นเพื่อน” มีอาดันตัวลุกขึ้น ไม่อยากเอาเปรียบเซน่า นั่งรออยู่ในห้องเฉย ๆ “ฉันไม่ได้ซื้อเป็นลังสักหน่อย แกรออยู่นี่แหละ” “เอางั้นเหรอวะ?” มีอาถามเซน่าเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “เออ เอางี้แหละ” ไม่รอให้มีอาได้พูดต่อ เซน่าก็ลุกขึ้นเดินสะบัดก้นออกไปจากห้องทันที เมื่อประตูปิดลง มีอาก็ทิ้งตัวนั่งพิงโซฟา ถอนหายใจออกมาแรง ๆ มือเรียวเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูข้อความที่มหาลัยส่งให้เธออีกครั้ง “บอกหนูว่าไม่มีอะไร แต่ทำไมถึงไม่ยอมจ่ายค่าเทอมสักที” ตาคู่สวยจ้องมองข้อความนานสองนาน ก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลง ในระหว่างที่เธอกำลังพักสายตาอยู่นั้นประตูบานใหญ่ก็เปิดออก แต่เธอก็ยังไม่รู้ตัว กระทั่งโซฟาด้านข้างยุบตัวลงดวงตาคู่สวยจึงค่อย ๆ ลืมขึ้น “มาแล้วเหรอ?” ถามโดยที่ไม่ได้หันมองหน้าคนที่นั่งอยู่ด้านข้าง แต่เมื่ออีกคนเอาแต่เงียบมีอาจึงหรี่ตามอง… “ไวฟาย!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more