Menesa
Eve geldiğimizde Korel direkt odasına çıktı. Ben de onun arkasından gittim. Korel “Anne biliyor musun? Ben hayatımda hiç bu kadar mutlu olmadım,” dediğinde nedenini merak ettim.
“Neden oğlum?”
“Annem ve babam yanımda. Benim de artık arkadaşlarımın olduğu gibi gerçek bir ailem var. Onların ailelerine ben hep özenirdim ama artık benim de ailem var.”
Burukça gülümseyip ona sarıldım. “Evet, biz hep yanındayız.”
Korel aşağıya indiğinde kapının kenarında bekleyen Demirkan’ı gördüm. Onun yanından odaya geçtim. Kıyafetlerim giyinme odasına yerleştirilmişti. Ben kıyafet seçerken “Oğlumuzun söylediklerini duydum,” dediğinde kaşlarımı havaya kaldırdım.
“Yani?”
“Yani bu evliliğin gerekli olduğunu sana söylemiştim. Korel ne kadar mutlu. Onun mutlu olduğunu gördükçe bu evlilikten as
