Menesa
Demirkan eve gelmiyordu. Kaç kere aramıştım, mesaj atmıştım. Hiçbirine geri dönmemişti. Mesajlara görüldü atıyordu ama asla dönüş sağlamıyordu. Ses kayıtlarımı da dinliyordu. Gıcığın tekiydi. Şu an inat yapıyordu. O inat yaptıkça ben aramaya ve mesaj atmaya da devam ediyordum.
Sabah erkenden kalktım. Aslında dün gece hiç uyuyamamıştım. Bugün de işe gidesim yoktu. Bütün işleri Barbara hallediyordu. Benim şu anki işim Esmira’nın gelinlik tasarımını yapmamdı. Düğüne az kalmıştı. Düğününün her aşaması onun için değerliydi. İki tane gelinlik giyecekti. Ayrıca bekarlığa veda partisi yani kına gecesinde de birkaç tane elbise değiştirecekti.
Hepsinin tasarımı bana ait olacaktı. Kahvaltı yaparken Korel yine Demirkan’ı sordu. “Anne, babam neden eve gelmiyor?”
“Babanın işi var.”
Bana
