Menesa’ya kendimi affettirmek için bu sıra sadece ona odaklanmış, çevremdeki tehlikeleri sezememiştim. Bu gece hedef Beril’di ama hedef sevdiğim kadın da olabilirdi. Beril yerine Menesa da yaralanabilirdi. Ben nasıl bu kadar dikkatsiz olurdum? Nasıl olur da bir şeylerin farkına varamazdım? Bu kadar mı gözlerim kapanmıştı?
Babam her zaman Gölge olmak kolay değil derdi, haklıydı. Ben Gölge olmanın hakkını veremiyordum. Bu olayın yaşanabileceğini bir Gölge olarak düşünmeliydim ve ona göre adımlar atmalıydı. Menesa’nın beni affetmesi için bütün algılarımı kapatıp yüzde yüzümü ona vermiştim.
Elime yüzüme bulaştırmıştım. Söz konusu Menesa olunca benim karar verme yetim kayboluyordu. Menesa benim en büyük zaafımdı. Zaafımı da çok belli ediyordum. Etmemeliydim. O şimdi korkudan titriyordu.
M
