Menesa Demirkan’a karşı koyamayacağımı daha evlenmeyi kabul etmeden önce anlamıştım. Esmira da beni defalarca kez uyarmıştı ama ben karşı koyabileceğim konusunda inatçılık yapıp kendimi kandırıp durmuştum. Bunun boş bir çaba olduğunu en azından kendi içimde inkâr etmenin bir mantığı yoktu. Bana olan sözleri, en çok da dokunuşları… Beni her defasında daha çok ona çekiyordu. Benim tenim zaten ona esirdi. Ben onun esaretinden beş sene boyunca yanımda olmamasına rağmen kurtulamamıştım. Onun da kurtulamadığını sürekli bana dokunmasından anlıyordum. Dudaklarını boynumun kaba etinden çekip başka bir nokta buldu. Orayı da emerken boynumu morluklarla dolduracağına hiç şüphem yoktu. Ben üniversiteye giderken sabahları erkenden beni yol kenarında kıstırır, boynuma türlü işkenceler yapardı. Bu