Sabah kalktığımda Demirkan yanımdaydı. O uyanmıştı. Beni izliyordu. “Günaydın.”
“Güzelim şimdi günüm aydı. Benim gökyüzümün aydınlanması senin gözlerini açmanla oluyor. Gözlerini açınca günüm aydı!” dediğinde gülümsedim.
“Demirkan sen eskiden daha da romantik olmuşsun. Yoksa bugüne özel mi?”
“Belki.”
“Tahmin etmiştim yoksa sen beni çok sevsen de her zaman öküzün tekiydin. Bana evlenme teklifi sözlerini bile önceden Elisa’ya yazdırdığını biliyorum.”
Kahkaha attı. “O kadar mı belli oluyor?”
“Baya ama senin ağzından duymak bile güzel bu yüzden bunca zaman bildiğimi belli etmedim.”
“Neyse bu kadar uyku yeter. Hem bizi bekleyen bir oğlumuz var hem de yemek yemelisin.”
Kafamı salladım. Acıkmıştım. Yataktan kalkıp duşa girdim. Demirkan da arkamdan geldi. Beni yıkadı. Tabii ki raha
