Göz ucuyla önce Menesa’ya sonra da topluluğa baktım. Kimse karıma yan gözle bile bakmıyordu. Bakarlarsa olacakları biliyorlardı.
“Anlaşıldı mı?” diye sordum.
Hep bir ağızdan “Anlaşıldı!” diye bağırdılar.
“Bundan sonra sık sık buraya geleceğim. Cesaret eden olursa onun leşini köpeklere yem ederim!”
Menesa’nın elinden tutup ofise geri götürdüm. Elimi, sırtına koyup koltuğa yönlendirirken kaşlarım çatıldı. Menesa koltuğa geçip oturdu. Ben de tam yanına oturdum. “Uzaklaş!” dediğinde daha yakınına oturdum. Elimi yeniden sırtına koyup okşadım.
“Sen sütyen takmıyor musun?” diye sordum.
“Sana ne! Dokunma!”
“Menesa cevap ver! Sütyen takıyor musun, takmıyor musun?”
Elimi sırtında gezdirmeye devam ettim. Ellerim, öne doğru geldi. Üzerine doğru eğildim. Menesa’nın nefes alışverişi artı
