Demirkan
Menesa yere düşünce ona doğru koştum. Herkes kendi arasında konuşurken bir kaos durumu vardı. Asıl kaos benim içimdeydi. Az önce yaşananlardan sonra Menesa’yla yüzleşmem daha zor olacaktı ama pes edemezdim.
“Menesa güzelim, aç gözlerini!”
Etraftaki sesler durmuştu. Ben telaşla sevdiğim kadına bakıyordum. Ona bir şey olacak diye ödüm kopuyordu. “Menesa!” deyip yüzünü okşadım. Onu kucağıma alıp dışarıya çıkartmak için arka kapıyı kullandım.
Samuel ve Barbara da benim arkamdan gelirken Karan Alp, Kağan, Barın ve Esmira arkada kalıp halledeceklerdi. Arabaya geldiğimizde Samuel şoför koltuğuna geçti. Barbara da onun yanına oturdu. Menesa benim kucağımdayken yüzü bembeyazdı. Hastaneye geldiğimizde onu direkt içeriye aldılar.
Üçümüz dışarıda beklerken Barbara “Herkes bizi konuş
