พื้นห้องที่ดูเรียบร้อยบัดนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำแห่งความปรารถนาของคนทั้งคู่
“อ้าขาออก เทียน”
เสียงแหบพร่าบอกร่างบางที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับเตียง ก่อนที่เรียวขาขาวสั่นระริกจะค่อยๆขยับแยกออกจากกัน
ตั่บๆ ตั่บๆ
“ลุงขา อ้าาา ไม่ไหวแล้ว”
เสียงเล็กร้องบอกพร้อมร่างกระตุกเกร็งน้ำใสพุ่งสาดลงพื้นห้องจนเปียกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ ก็ไม่อาจจะนับได้
แต่เอวหนายังคงขยับปรับความเร็วแรงขึ้นลงตามใจ ไม่ยอมถอดแท่งมังกรออกจากร่องแคบของเธอแม้แต่น้อย
ความใหญ่ยาวที่ไม่เคยใช้งานนานหลายปี มันเหมือนเครื่องยนต์ใหม่ที่มีโอกาสได้ใช้งานวิ่งสู่สนามรบ ความแรงและประสิทธิภาพ สาวน้อยร่างบางเท่านั้นที่รู้ดี
น้ำสีขาวขุ่นอัดฉีดเข้าหาช่องแคบจนทะลักล้นออกมาอาบที่ต้นขาขาวลากยาวลงมาจนถึงพื้นห้อง
ร่างของชายผิวเข้มมีเส้นเอ็นปูดนูนทั้งตัวกระตุกเกร็ง ซบหน้าลงที่แผ่นหลังขาวเนียนของสาวน้อย ที่กำลังหายใจหอบเหนื่อย
เม็ดเหงื่อเล็กๆซึมออกมาตามไรผม ริมฝีปากหนากดจูบที่หัวไหล่เล็กครั้งแล้วครั้งเล่า มือหนาลูบบีบคลึงที่เนินเนื้อนุ่มไม่ยอมปล่อย
“เทียน โกรธลุงมั้ย”
“ไม่ค่ะ เทียนชอบ ทำไมลุงเชิดแรงดีแบบนี้คะ”
“มีผัวแก่เทียนไม่อายหรอ”
“อายทำไมคะ ผัวแก่แต่เด็ดแบบนี้ เทียนชอบ”
“หึๆ อย่าพูดดีแค่ตอนนี้นะ เดี๋ยวสักหน่อยเทียนคงทิ้งลุงแก่ๆคนนี้ไป”
“บ้า ทั้งใหญ่ทั้งอึดขนาดนี้ หาเงินเก่งอีกตะหาก เทียนไม่ปล่อยไปหรอก”
“เดี๋ยวผัวพาเมียไปอาบน้ำดีกว่า”
คนตัวโตอุ้มร่างบางของสาวน้อยเดินออกจากห้องไปที่โอ่งเล็กของห้องครัว เพราะบ้านอยู่ไกลจากคนอื่นและมีฝาไม้ปิดบังมิดชิด
กิจกรรมต่อเนื่องจึงถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้งท่ามกลางดาวเดือนบนฟ้า
“เมียจ๋า อีกทีนะ”
ตั่บๆ ตั่บๆ
“อู้ยย~ ผัวขา เทียนไม่ไหวแล้ว อ้า~”
สายของวันต่อมาเทียนสาวน้อยไม่ได้ไปเรียน เพราะร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำของชายที่กำลังนอนกอดเธออยู่
“เทียน วันนี้ไม่ไปเรียนหรอจ้ะ”
“ลุงจ้า เทียนเจ็บไปทั้งตัวเลย ตรงนั้นก็เจ็บ”
“ขอลุงดูหน่อยได้มั้ย”
ชายร่างโตมุดเข้าไปในผ้าห่มแทรกหน้าเข้าไปที่หว่างขาขาว ก่อนที่สาวน้อยจะรู้สึกเหมือนมีสิ่งแปลกปลอมเปียกแฉะกำลังสัมผัสจุดสงวนของเธอ
“อ้า ลุงจ้า เทียนเสียว”
ร่างเล็กบิดไปมาก่อนที่ใบหน้าของคนตัวโตจะเลื่อนขึ้นมาหาใบหน้าหวานของหลานสาวสุดที่รัก
“ขออีกรอบนะจ้ะ”
“วันนี้ลุงไม่ไปไถนาหรอจ้ะ”
“วันนี้ขอหยุดไถนาอยู่ที่บ้านก่อน นาที่บ้านยังสดๆใหม่ๆขอไถให้หน่ำใจก่อนนะจ้ะ”
“นาที่ไหนคะ เทียนไม่เห็นมีสักไร่เลย”
ใบหน้าเข้มกระตุกยิ้มก่อนจะมุดลงไปดูดที่เม็ดสีแดงจนเสียงหวานครางออกมาฟังไม่เป็นภาษา
มือใหญ่ลูบคล้ำบีบเค้นที่เนินอวบก่อนที่จะดึงผ้าห่มผืนหนาทิ้งลงไปกองที่พื้น สายตาเข้มมองร่างขาวผ่อง สัดส่วนที่เขาไม่เคยสังเกตบัดนี้ เขากำลังมองพินิจมันอย่างเต็มตา
“แม่คุณเอ่ย เป็นบุณของไอ้เชิดแท้ๆ นาไร่นี้กูจะไถเช้า ไถเย็น ไถให้น้ำล้นทุ่งทุกวันเลย”
มังกรหัวบานมุดดันเข้าช่องแคบสีแดงอีกครั้ง แม้จะต้องใช้แรงดันแต่ชายฉกรรจ์ก็ไม่หยุดความกระหายนั้นเอาไว้
เรียวขาเล็กถูกจับพาดบ่าแข็ง ก่อนที่เอวหนาจะกระหน่ำเด้งใส่รูแคบจนเสียงครางหวานดังลั่นไปทั้งห้อง
ขณะที่เสียงครางโอดโอยคลอเคล้ากันอยู่บนบ้านไม้ยกพื้นสูงที่ถูกสร้างขึ้นห่างไกลจากผู้คน ก็มีเสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นจากใต้ถุนบ้าน
“เชิดเอ้ย เชิด ไม่สบายหรือเปล่า”
กึก! กึก!
เสียงฝีเท้าเดินขึ้นบันไดบ้านขึ้นมา ทำให้ชายหญิงที่กำลังเริงรักถึงกลับต้องรีบผละแยกออกจากกัน
“ใครวะ”
ผ้าขาวผ้าผืนเดิมของเมื่อวานถูกนำมาใช้อีกครั้ง ร่างกำยำผิวมันเข้มเดินออกมาจากห้องนอนมายืนที่หัวบันไดบ้าน
“อ้าว ข้านึกว่าเอ็งไม่สบาย เห็นไม่ออกไปไถนา เลยแวะมาดูซะหน่อย”
“อ่อ ผมสบายดีครับลุงบุญ แต่วันนี้ติดไถนาที่บ้าน พอดีนากำลังชุ่มถ้าไม่รีบไถพรวดเดียวมันแห้งก่อนจะอดดำ”
“งั้นเองหรอกหรอ ข้าก็เป็นห่วง เอ้า ไม่เป็นไร วันหลังค่อยว่ากัน งั้นวันนี้เองอย่าลืมไปกินข้าวที่บ้านล่ะ อีลำไยมันทำแกงส้มปลาช่อนของโปรดเอ็งรอแล้ว”
“ครับ เดี๋ยวผมตามไป”
ชายแก่อายุราวๆเกือบเจ็ดสิบเดินลงจากบ้านของชายตัวโต เสียงถอนหายเฮือกใหญ่ของเขาแสดงถึงความโล่งอกเหมือนยกกระสอบข้าวออกจากหลังก็ไม่ปาน
แต่ทันทีที่หันหลังเดินขึ้นมาถึงพื้นบ้าน ร่างบางเล็กก็ยืนจ้องตาดุ ใบหน้าเล็กบูดบึ้งไม่พอใจ ยังไม่ทันเอ่ยปากถามเธอก็เดินหายเข้าไปในห้องเล็กของตัวเองพร้อมลงกลอนแน่น ไม่ยอมให้ใครเข้าไป
ก๊อกๆ
“เทียน เป็นอะไรจ้ะ เปิดประตูให้ลุงเข้าไปหน่อย”
“…”
“เมียจ๋า ขอผัวเข้าไปหน่อยได้มั้ยจ้ะ เมื่อกี้ยังไม่เสร็จเลยนะคนดี”
“…”
“เทียน ลุงบอกให้เปิดประตูไง”
น้ำเสียงของชายตัวโตเริ่มดังและแสดงอารมณ์หงุดหงิด กำปั้นใหญ่ทุบที่บานประตูแรงขึ้น
ปึงๆ ปึงๆ
“อย่ามายุ่ง ลุงเชิดจะไปกินข้าวก็ไปเลย ไม่ต้องมาสนใจเทียน”
“กินข้าวอะไร เทียนออกมาคุยกันก่อน ลุง งงไปหมดแล้ว”
“พี่ลำไยทำแกงส้มของโปรดลุงไว้รอแล้วนิคะ”
“แล้วแต่เขาสิ เทียนก็ทำให้ลุงกินก็ได้นิจ้ะ”
“เทียนทำไม่เป็นหรอก ทำไม่อร่อยด้วย ลุงเชิดไปเลยเทียนจะอยู่คนเดียว”
ร่างของหนุ่มใหญ่นิ่งเงียบ ใบหน้าเข้มอมยิ้ม หัวใจของเขารู้สึกถึงความพองโตอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน สาวน้อยที่เขาดูแลมาตั้งแต่เล็ก ยิ่งเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจเมื่อความสัมผัสขยับสูงขึ้น แถมตอนนี้ท่าทางของเธอแสดงถึงความหึงหวง ยิ่งทำให้เขาหลงรักในตัวหลานสาวคนนี้อยู่ไม่น้อย
“ได้งั้นลุงไปนะ ถ้าเทียนหิวก็ตามไปแล้วกัน”
กึก! กึก!
เสียงเท้ากระแทกกับพื้นไม้ดังขึ้นถี่ๆ ก่อนที่เสียงจะเงียบหายไป ร่างเล็กของสาวน้อยขยับเข้ามาหาประตูแนบหูฟังอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะมั่นใจว่าลุงเชิดของเธอไปแล้วจริงๆ
“เทียนไม่รักลุงเชิดแล้ว อยากไปกินแกงส้มมากใช่มั้ย งั้นก็เชิญเลย”
ปึก!
มือเล็กผลักประตูห้องตัวเองเปิดออกเสียงดัง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะก้าวขาออกมา ร่างหนาก็ช้อนอุ้มร่างบางกลับเข้าไปในห้องพร้อมปิดประตูกลับเข้ามา
“ลุงเชิด ปล่อยเทียนนะคะ ไหนบอกจะไปหาพี่ลำไย”
“ลุงจะกินเทียนก่อน ส่วนข้าวค่อยว่าทีหลัง”
ใบหน้าคมดมไซ้ตามแก้มและต้นคอ แขนใหญ่โอบรัดเอวบางเข้าหาตัวจนเธอไม่อาจจะหลุดไปจากเขาได้
“เทียนไม่รักลุงเชิดแล้ว”
คำพูดของเธอทำให้ชายตัวโตหยุดนิ่ง ก่อนที่ใบหน้าคมจะผละออกมองเธอด้วยสายตาดุดัน