ความเดิม- "เอางั้นก็ได้ค่ะ แต่หนูขอพาเพื่อนไปด้วยได้มั๊ยคะ ยัยบีค่ะ น้องอยากมีเพื่อนไว้คุยเล่นบ้าง" คนตัวเล็กต่อรองบ้าง
…………………………………….
"ได้ซิครับ หนูจะได้มีเพื่อนเน๊าะ จริงด้วยมีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้นเลย" กรพัฒน์เอ่ยยิ้ม ๆ พลางหันไปสบตากับลูกชายเพียงครู่อย่างมีนัยยะ
"ไปด้วยกันหลาย ๆ คน สนุกดี เดี๋ยวให้นายเปรมมนัสไปด้วยเป็นไง ไปเป็นผู้ปกครองของน้องเอ๋ยไง เพราะพี่กิจนั่งนาน ๆ ไม่ได้จะไม่สบายตัวเอา" ปกรณ์ออกความคิดโยนส้มให้เพื่อนรัก
"เอางั้นก็ได้นายกร ดีเหมือนกันเพราะน้องเอ๋ยยังไม่ยี่สิบเลย พี่จะได้หายห่วง ใช่มั๊ยน้องอัน" เปรมกิจเอ่ยสนับสนุนความคิดของเพื่อนน้องชาย
"ขะ ค่ะ น้องเอ๋ยว่ายังไงหละลูก ชวนเพื่อนหรือยัง" อรัญญาเอ่ยถามลูกสาวเพราะกลัวว่าทางนั้นจะไม่ว่าง
"อ๋อ เดี๋ยวน้องเอ๋ยขออนุญาตไปคุยกับเพื่อนก่อนนะคะ" อัญญารินทร์พูดพร้อมกับปลีกตัวออกไปคุยกับเพื่อน สักพักจึงเดินเข้ามาด้วยหน้าตายิ้มแ
