ตอนที่ 1
เจ้าของร่างสูงใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยก้าวเดินเข้าสู่ห้องประชุมด้วยท่าทีองอาจผ่าเผย ดวงตาคมมองปราดเดียวก็สำรวจผู้เข้าร่วมประชุมได้ครบ นั่นทำให้ผู้เข้าร่วมประชุมต้องขยับตัวตามพยายามให้ตนเองดูสำรวมที่สุดเมื่ออยู่ต่อหน้า ‘อัคนี มหิศรา’ CEO หนุ่มสุดหล่อ บุตรชายของ ‘อรรถ มหิศรา’ เจ้าพ่อแห่งวงการรับเหมาก่อสร้างอันดับต้นๆ ของเมืองไทย
อัคนีทรุดร่างสูงนั่งเก้าอี้ประจำหัวโต๊ะซึ่งบอกฐานะว่าเขาคือประธานในที่ประชุมเวลานี้ ดวงตาคมเปี่ยมไปด้วยอำนาจปรายมองหญิงสาวร่างเล็กที่นั่งอยู่ในฝั่งขวามือของเขาเพียงนิด เชิงบอกว่าเขาพร้อมแล้ว ก่อนจะตวัดสายตามองผู้ร่วมถือหุ้นและคณะผู้บริหารของบริษัทที่ต่างมาพร้อมกันในวันนี้ เพราะนี่คือการประชุมเพื่อลงมติเกี่ยวกับ ‘โครงการก่อสร้างรางรถไฟใต้ดิน’ ของจังหวัดเชียงใหม่
หญิงสาวพยักหน้าเพียงนิดก่อนจะผินใบหน้าจิ้มลิ้มไปทางผู้ร่วมประชุม ริมฝีปากกระจับอมยิ้มน้อยๆ ดวงตากลมโตเหลือบมองพนักงานสาวสองคนที่ยืนอยู่มุมห้อง แค่นั้นต่างคนก็รู้หน้าที่รีบนำแฟ้มเอกสารที่เตรียมมาด้วยแจกจ่ายให้กับผู้ร่วมประชุมในทันที เมื่อเรียบร้อยก็ต่างรีบออกไปอย่างเงียบเชียบ
‘มาลี’ ค่อยๆ วางแฟ้มเอกสารลงตรงหน้า ‘บอส’ ของหล่อนอย่างเบามือก่อนจะเปิดออก และแค่อัคนีขยับกายเพียงนิด นั่นก็คือเขาพร้อมแล้ว หล่อนก็พร้อมเช่นกัน
มาลีขยับกายนั่งหลังตรง สมาธิจดจ่อกับเนื้อหาการประชุม จดปากกาบนแทปเลตตั้งใจฟังสิ่งที่บอสของหล่อนจะพูดทุกถ้อยคำ เพราะหล่อนมีหน้าที่จดเนื้อหาสำคัญของการประชุมในครั้งนี้เพื่อสรุปและส่งให้บอสตรวจสอบก่อนจะส่งต่อให้กับผู้ร่วมประชุมทุกคน
“ก่อนอื่นผมต้องกล่าวสวัสดีทุกท่านนะครับ ที่ให้เกียรติมาร่วมประชุมกันในวันนี้อย่างพร้อมเพรียง เนื่องจากเป็นโปรเจคใหญ่ ผมไม่อยากตัดสินใจโดยพลการ จึงต้องเรียนเชิญทุกท่านมาร่วมหารือ ว่า ‘MHR GROUP’ ของเราพร้อมที่จะทำงานนี้หรือเปล่า ถ้าพร้อม ผมและผู้ร่วมรับผิดชอบทุกคนจะได้ดำเนินการต่อ แต่ถ้าไม่ เราก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ยังมีอีกหลายโปรเจคที่ศักยภาพของเราไปถึง”
น้ำเสียงสุภาพแต่กังวานและเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งการขับเคลื่อนเหมือนมีอำนาจในตัวที่จะทำให้ผู้รับฟังคล้อยตามได้โดยง่าย รวมทั้งสายตาที่มองผู้ร่วมประชุมก็คล้ายมีอำนาจ ซึ่งหล่อนแอบคิดว่านั่นคือการ ‘จับจ้อง’ เสียมากกว่า เหมือนจะค้นหาว่ามีใครไม่เห็นด้วยกับคำพูดของเขาหรือไม่ ซึ่งก็น้อยครั้งมากที่จะมีใครคิดต่าง
ส่วนหนึ่งอาจมาจากรูปร่างที่สูงใหญ่ตามแบบฉบับลูกครึ่งและบุคลิกที่สุภาพเงียบขรึมจึงทำให้หลายคนเกรงใจ แต่ส่วนใหญ่นั้น หล่อนมั่นใจว่าเกิดจากบอสของหล่อนมองกลไกการตลาดได้ขาด จนทำให้ในระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่อัคนีได้ขึ้นมาเป็น CEO เขาก็พาให้ ‘MHR GROUP.’ ยื่นซองประมูลงานใหญ่ๆ ระดับหมื่นล้านมาได้หลายครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นงานที่มีมูลค่าเกือบหนึ่งแสนล้านบาท บอสของหล่อนคิดว่า ‘มูลค่าสูง ความเสี่ยงย่อมสูงตาม’ ควรจะมีการประชุมหารือกันให้รอบคอบที่สุด เพราะระยะเวลาการทำงานที่ยาวนาน อาจมีความเสี่ยงที่คาดการณ์ไม่ได้ตามมา
อัคนีลุกขึ้นไปยืนหน้าฉากสีขาวที่คอมพิวเตอร์กำลังฉายภาพเส้นทางต่างๆ พร้อมอธิบายประกอบเอกสาร
“เอกสารที่ทุกท่านได้รับจะแบ่งออกเป็นแปลนเส้นทางก่อสร้างรางรถไฟทั้งแบบใต้ดินและบนดิน รวมสามเส้นทางด้วยกัน และนี่คือมูลค่าการก่อสร้างโดยประมาณทั้งหมดครับ”
อัคนีเว้นจังหวะคำพูด ชี้ปุ่มไฟเลเซอร์ไปที่ตัวเลข 11 หลักที่ขึ้นบนฉาก ก่อนจะหันมองผู้ร่วมประชุม กวาดสายตาสำรวจท่าทีของแต่ละคนเมื่อเห็นตัวเลขมูลค่าการก่อสร้าง หลายคนขมวดคิ้ว หลายคนมีสีหน้ายุ่งยาก หลายคนพยักหน้าน้อยๆ เหมือนพอใจ และอีกหลายคนมองตอบมาที่เขาดั่งพร้อมจะตัดสินใจไปร่วมกัน
“เนื่องจากเป็นโปรเจคที่มีมูลค่าสูงและต้องใช้ระยะเวลาก่อสร้างรวมกันประมาณสิบปี แบ่งเป็นเส้นทางละประมาณสามปีกว่า ผมจึงอยากขอความคิดเห็นจากทุกท่านให้ช่วยกันพิจารณาทั้งระยะเวลา มูลค่าการก่อสร้าง ผลกระทบ รวมทั้งเหตุสุดวิสัยต่างๆ เพื่อประเมินศักยภาพที่เราไปได้ เพราะเงื่อนไขหลักของโปรเจคคือการก่อสร้างทั้งหมดไม่ว่าจะบนดินหรือใต้ดินจะต้องไม่กระทบต่อสถาปัตยกรรมและโบราณสถานต่างๆ ของจังหวัดโดยเด็ดขาด หรือท่านใดมีข้อแนะนำเพิ่มเติม แจ้งได้เลยครับ เราจะได้ปรึกษากัน”
น้ำเสียงกังวานยังคงส่งไป ดวงตาคมจับจ้องอากัปกิริยาของผู้ร่วมประชุม มีคนยกมือสอบถาม อัคนีก็ตอบ มีคนแสดงความคิดเห็น อัคนีหันมาหาหล่อนให้จด มีคนเสนอแนะให้ทบทวนมูลค่าการก่อสร้างใหม่ เพราะระยะเวลาจากนี้ไปอีก 10 ปี อะไรอะไรก็อาจเปลี่ยนแปลงได้ อัคนีตอบรับว่าจะพิจารณาและจะนำมาเข้าที่ประชุมอีกครั้ง
ร่วม 1 ชม. จึงได้ข้อสรุปของการประชุมในครั้งนี้ นั่นคือ อัคนีและทีมงานจะลงสำรวจเส้นทางการก่อสร้างทั้งหมดด้วยตัวเองอีกครั้ง เพื่อดูองค์ประกอบโดยรวม ทั้งสถานที่จริง ความยากง่ายในการก่อสร้าง รวมทั้งความพึงพอใจของคนในพื้นที่ด้วย เพราะยิ่งเวลาการก่อสร้างยาวนานเท่าไร ความเสี่ยงก็ยิ่งสูงตาม และความเสี่ยงหลักก็คือหากงานล่าช้าไม่ตรงตามกำหนดส่งมอบ มูลค่าค่าปรับมหาศาลจะเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้
คณะผู้ถือหุ้นและผู้บริหารเริ่มเดินออกจากห้องเมื่อการประชุมสิ้นสุด อัคนีลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ทว่าดวงตาคมกลับชำเลืองมองเจ้าของร่างเล็กที่กำลังเดินเก็บรวบรวมแฟ้มเอกสาร