บทที่ 14

1178 Words

“เชื่อเถอะครับ ผมมาประเทศไทยแบบมีแต่ตัวและหัวใจ เพื่อมอบให้ใครสักคนเท่านั้น” มาคอสทำตาหวานเชื่อมใส่ ทำเอานิลนาราต้องกลอกตาขึ้นบนด้วยความหมั่น ไส้แบบยกกำลังสิบ “พอแล้ว ไม่ต้องมาสำบัดสำนวน ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้” นิลนาราออกแรงกระชากโดยไม่รู้ว่าตนเองกำลังหลงกลเข้าให้แล้ว มาคอสรอโอกาสเหมาะๆ พอนิลนารากระชากต้นแขนของเขาอีกครั้ง ก็กระตุกแขนกลับและดึงร่างบางเต็มแรงจนเสียหลักล้มลงมาทาบทับตัวเขาไว้ทั้งตัว “โอ๊ย!...” นิลนาราร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เมื่อตัวเธอถูกดึงให้ล้มไปทับอยู่บนร่างใหญ่ทั้งตัว หญิงสาวรีบตะเกียกตะกายลงจากร่างใหญ่พร้อมกับเค้นเสียงออกคำสั่งไปด้วย “ปล่อยฉันนะ คุณมาคอส” “อืม...ขอจูบหนึ่งทีแล้วจะปล่อย...” เอ่ยขออนุญาตโดยไม่คิดรอคำตอบรับ ว่าแล้วริมฝีปากร้อนก็กดจุมพิตดูดดื่ม สอดลิ้นสากเข้าไปควานหาความหวานฉ่ำและหลอกล้อกับลิ้นนุ่ม มือใหญ่ล็อกร่างบางไว้ไม่ให้ดิ้นหนี ตักตวงความหวาน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD