CHAPTER 6 : ผัวดุไล่ตะเพิด
1361 Words
[กลับเข้ามาในร้าน]
ลูกค้าคนนั้นสักจุดเดียวกับเธอเป๊ะ
สาวน้อยชักสีหน้าตึงใส่พี่ฉลาม แต่พอนึกได้ว่าต้องทำให้พี่แกรักก่อนหนึ่งดือนก็รีบคลี่ยิ้มหวานทันที แต่เขากับทำหน้านิ่งเรียบ
"หิวข้าวว่ะ สวยสั่งของมากินดิ๊" พี่สังข์เริ่มใช้งาน
"พี่จะกินอะไรอ่ะ?"
"อะไรก็ได้ง่ายๆ"
"งั้นก็กินสีที่ใช้สักไปก่อนแล้วกัน น่าจะง่ายที่สุด"
"ไอ้สวย" เงยหน้าจ้องน้องสาวอย่างคาดโทษ
"ล้อเล่นหน่า~ เดี๋ยวน้องจะสั่งให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะพี่ชายขา~"
เธอทำเสียงอ่อยเสียงหวานใส่พี่ชายแล้วรีบกดสั่งอาหาร ก่อนที่จะโดนพี่สังข์เขกกระบาลบุบ อิจฉาคนที่เขามีพี่ชายแสนดีจัง ตัดภาพมาที่ตัวเองอย่างกับแรงงานทาสในเรือนแพ~
พออาหารมาส่งสามน้อยก็รีบเอาไปให้พี่ฉลามก่อนใครเพื่อน (ก่อนพี่ตัวเองด้วย)
"กูยังสักไม่เสร็จ" พูดพลางลูบหน้าท้องแบนราบของผู้หญิงคนนั้นเพื่อดูลายสัก ใบหน้าจิ้มลิ้มแบะปากมองบนใส่ (อิจฉาแหละ) ก่อนจะยื้นกล่องข้าวไปตรงหน้า
"ถ้าไม่พักกินข้าวก่อน หนูจะไปเทให้ไอ้ด่างหน้าร้านกินนะ"
"เรื่องของมึง" ปัดมือเล็กออกอย่างไม่ไยดี
"ผัวใครเนี่ย ดื้อด้านชะมัด"
เธอเปิดกล่องข้าวแล้วยืนป้อนตรงนั้นเลย ดูซิ! จะปฏิเสธอีกไหม
"ไปกินข้าวก่อนก็ได้นะคะ เหมยไม่รีบ" ผู้หญิงที่มาสักอยู่พูดขึ้น พี่ฉลามขอโทษเธอก่อนจะดึงมือนมสวยไปหลังร้าน ข้าวในกล่องที่เธอถืออยู่ถูกดึงไปแล้วโยนทิ้งถังขยะต่อหน้าตาต่อตา
"เห็นไหมว่ากูทำงานอยู่ เลิกวุ่นวายสักทีได้ไหมวะ!?”
"ก็หนูเห็นพี่ยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าเลย พักกินแป๊บเดียวลูกค้าคงไม่ขาดใจตายหรอก!"
"แต่กูยังไม่หิว กูจะทำงาน. มึงว่างนักก็ไปหาคนอื่นเล่นด้วยไป อย่ามากวนสมาธิกู!"
พูบจบก็เดินออกไป นมสวยมองกล่องข้าวในถังขยะ ก่อนจะใช้มือโกยข้าวกลับเข้ากล่อง แล้วเอาไปให้ไอ้ด่างกิน ข้าวไม่ใช่ถูก ๆ เอาไปทิ้งขยะเสียดายแย่ แค่เสียความรู้สึกก็มากพอแล้ว
"ซื้อมาตั้งแพงจะทิ้งให้เสียของทำไม เนอะด่าง" ล่าสุดกูคุยกับหมาแล้ว
"เห้อ…"ดวงตาคู่สวยมองไปที่รถบิ๊กไบค์ พลางคิดว่าเธอจะทำให้เขารักได้ไหมนะ ถ้าไม่ได้รถมอเตอร์ไซค์ ยังไงเธอก็ต้องตามตื้อต่อไปจนกว่าจะได้ใจเขา ถึงมันจะยากก็เหอะ
ระหว่างที่นั่งมองรถสายตาละห้อยก็คนเข้ามาทัก มันคืออีเจเเปนเพื่อนของเธอเอง
"ปิดเทอมไปนานถึงขนาดที่มึงสื่อสารกับหมาได้แล้วเหรอวะ อีสวย?"
"เจอกันก็ปากหาเรื่องเลยนะอีตุ๊ดหน้าวอก" ปาช้อนพลาสติกใส่แม่ง
"วอกบ้านแม่มึงสิ แล้วนี่มึงมานั่งทำห่าตรงนี้วะ?"
"นี่ร้านพี่กู"
"ร้านสักนี่อ่าน่ะ?"
"เออดิ พี่ชายกูเป็นช่างสักที่นี่"
"ไหน ๆ กูยังไม่เคยเห็นพี่ชายมึงเลย หล่อป่ะวะ?"
"หล่อแต่มึงอย่าเข้าไปเลย พี่กูไม่ชอบตุ๊ด แตะคอหักมาหลายรายแล้ว"
"มึงหรือพี่มึงกันแน่คะ ที่ไม่ชอบ เดี๋ยวกูตบหัวหลุด!"
"ฮ่า ๆ แล้วนี่มึงมากับใครอ่ะ?"
"มากับผัวไงคะ" พูดจบก็ดึงผู้ชายหน้าหล่อมาอวดโฉม
"ลำไยคนอวดผัว" แบะปากใส่เพื่อนสาว
"แล้วไหนผัวมึงอ่ะ ที่เคยเล่าให้กูฟัง กูยังไม่เคยเจอสักที"
"ทำงานอยู่ อย่าเขาไปกวนเลย กูเพิ่งโดนไล่ตะเพิดมาเนี่ย”
"ดูท่าผัวมึงจะโหด งั้นกูไม่ยุ่งดีกว่า"
"อ่า ว่าแต่มึงจะไปไหนอ่ะ?"
"ไปแดกเหล้า มึงจะไปด้วยป่ะ"
"เริ่มแดกเหล้าตอนสี่โมง?"
"ก็ไแนั่งแดกชิว ๆ ไงมึง ร้านตรงข้ามมึงเนี่ย"
นมสวยมองไปร้านที่เปิดใหม่ เธอยังไม่เคยข้ามไปดูเลยด้วยซ้ำ
"ไปป่ะ กูเลี้ยง"
"ไปดิ รอไรอ่ะ"
แค่เพื่อนเอ่ยปากว่าเลี้ยง เราก็ไม่เคยปฏิเสธ
ชอบของฟรีค่า~!
ร้านนี้ไม่เชิงร้านเหล้าแต่เป็นร้านอาหารที่ขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้มากกว่า แต่นั่นไม่น่าสนใจเท่ากับพนักงานหรือเด็กเสิร์ฟ คือแบบ…หล่อกร้าวใจมาแม่!
ถ้าไม่ติดว่ามีผัว (มโน) แม่จะลากเข้าห้องให้ดู
"โอ๊ะ! น้องที่อยู่ร้านสักตรงข้ามร้านเราใช่ไหมครับ?"
พี่หน้าหล่อเอ่ยทักอย่างเป็นมิตร
"ใช่ค่ะ” ตอบรับปกติ
"พี่แอบมองน้องทุกวันเลยนะ น้องน่ารักมาก"
เอิ่ม...เจอผู้ชายรุกใส่ซะแล้วเรา คนสวยก็เงี้ย!
"มองทำไมพี่ มันมีผัวแล้ว" อีเจเเปนขัด
"อ้าวเหรอ พี่นึกว่าพวกนั้นเป็นพี่ชายน้องซะอีก"
"พี่ชายสามคนค่ะ อีกคนผัวมโน"
"ผัวมโนคืออะไรครับ?"
"ช่างเถอะค่ะ"ขี้ เกียจอธิบาย
"งั้นพี่ขอถามชื่อนะ น้องชื่ออะไรครับ?"
"นมสวย" เขาก้มมองนมทันที
"สวยจริง ๆ ด้วยครับ" ยิ้มกรุ้มกริ่ม
"พี่ไม่ไปทำงานเหรอ แลดูว่างนะ"
"พี่เป็นเจ้าของร้านครับ ชื่อปืน"
"อ๋อ งั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ปืน"
เชื่อมความสัมพันธ์เหมือนรู้ว่าอนาคตจะได้กินฟรี
"ตามสบายเลยนะครับ พี่ไม่กวนแล้ว"
ยิ้มให้โดยเฉพาะเธอเขาจะยิ้มหวานเป็นพิเศษ พอเขาเดินไปอีเจเเปนก็เม้าท์ทันที
"เขาชอบมึง กูดูออก!"
"กูยืนดูจากเชียงใหม่ก็รู้ แสดงออกชัดขนาดนี้"
พูดพลางหยิบเฟรนฟรายจุ่มเบียร์กิน
"นี่มึงแดกสไตล์ไหนของมึงเนี่ย?"
"กูกำลังปรับสภาพลิ้นอยู่ มันขม"
"เบียร์ก็ต้องขมป่ะ ขมนี่แหละดีที่สุด!"
เอามือยกแก้วให้เธอกระดก มันขมมากกว่าน้ำกามของพี่ฉลามหลายเท่า!
แต่ถึงอย่างนั้น นมสวยก็กระดกดื่มจนหมดแก้วแล้วเล่า หมดไปหลายโปร อีเจเเปนเมาปลิ้นไปเรียบร้อย จนผัวมันต้องพากลับก่อนโดนที่เช็คบิลเรียบร้อยแล้ว ส่วนนมสวยยังติดลมสั่งนู่นสั่งนี่มากินเพิ่ม ทั้งที่ตัวเองไม่มีตังค์สักบาท แต่พี่ชายอยู่ร้านตรงข้ามคงไม่ใช่ปัญหาหรอกมั้ง
"โห้~ คอแข็งใช่ได้เลยนะน้อง” พี่ปืนนั่งลงพลางมองขวดเหล้าบนโต๊ะ
"พี่ดื่มด้วยไหม อร่อยนะ~" ตงตาเยิ้มไปหมดแล้วนาทีนี้
"ได้สิ" รับแก้วของนมสวยไปดื่มต่อ เหมือนเป็นการจูบทางอ้อมเลยเเหะ
"อึก...อุ๊บ!" อยากจะอ้วก!
"เดี๋ยว ๆ น้องอย่างเพิ่งอ้วกนะ!"
พี่ปืนรีบพาสาวน้อยขี้เมาไปเข้าห้องน้ำ เธออาเจียนสิ่งที่ดื่มเข้าไปออกมาทั้งหมด
"ดื่มไปเยอะขนาดนี้ พี่ว่าแล้วว่าน้องไม่ไหวแล้ว"
"หนูไหวพี่ หนูไหวว อุ๊บ!" หันไปอาเจียนต่อ กว่าจะหมดไส้หมดพุงก็ล่อไปครึ่งชั่วโมง พี่ปืนเอาผ้ามาเช็ดปากให้เธอ เขาดูไม่รังเกียจสักนิดทั้งที่เพิ่งเจอกันเเท้ ๆ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นเห็นเธออยู่ในสภาพนี้ คงเผ่นแน่บไปตั้งนานแล้ว
"สภาพไม่น่าจะไหว มา เดี๋ยวพี่อุ้มไปส่งที่ร้าน"
"กี่โมงแล้วอ่าา~" เซไปเซมา โลกมันหมุนติ้ว ๆ
"หนึ่งทุ่มแล้ว"
"ยังไม่ไป ร้านยังไม่ปิด~”
ไปตอนนี้มีหวังโดนด่าเละ ยิ่งถ้าไปก่อกวน พี่ฉลามได้แดกหัวแน่
"งั้น...ไปพักด้านบนแล้วกัน" พูดจบชายหนุ่มก็อุ้มร่างเล็ก แล้วพาขึ้นบันไดไปข้างบนของร้าน สาวน้อยยังรู้สึก มึน ๆ เลยไม่รู้เรื่องอะไร แถมตอนนี้หนังตาใกล้จะปิดแล้วด้วย
ตืดดดด!! (เสียงโทรศัพท์)
"ให้พี่รับให้ไหม"
วางเธอลงบนเตียง (ห้องเชือด)
พลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
- Writer
