“ตื่นแล้วเหรอครับ” เพิร์ธเอ่ยถามคนขี้เซาที่เพิ่งรู้สึกตัวตื่นตอนสิบเอ็ดโมง
“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกหนูล่ะคะ”
นิวเยียร์ปรือดวงตาขึ้นอย่างงัวเงีย เป็นเพราะเมื่อคืนนอนดึก บวกกับกิจกรรมเสียเหงื่อ ทำให้วันนี้นอนตื่นสายกว่าปกติ และดีที่วันนี้เป็นวันหยุดของเพิร์ธเช่นกัน ทั้งคู่เลยไม่กังวลเรื่องเวลาพักผ่อน
“เมื่อคืนดูเหนื่อย ๆ อยากให้เรานอนพักให้เต็มอิ่ม”
“พี่เพิร์ธอะ ทำไมต้องพูดว่าเหนื่อยด้วยล่ะคะ” เมื่อคืนก็ต่างคนต่างเหนื่อยมากกว่า เพราะผลัดเปลี่ยนกันทำอยู่ตลอด
“หรือว่าไม่จริงครับ ขาสั่นเชียว” เขาแซวเธอด้วยความเอ็นดู แต่ดูเหมือนหญิงสาวคงจะเขินจนหน้าแดง
“พี่เพิร์ธ” นิวเยียร์เอ่ยเสียงค้อน
“ไม่แกล้งแล้วครับ ไปอาบน้ำเถอะครับ จะได้กินข้าวกัน”
“พี่ยังไม่ได้กินเหรอคะ ไม่เห็นต้องรอหนูเลย”
นิวเยียร์รู้สึกผิดที่ตื่นสาย แล้วยังปล่อยให้เขารอกินข้าว ทั้งที่มันก็เลยเวลามื้อเช้ามานานมากแล้ว
“ไม่เป็นไ
