“ดี ข้าถูกใจนัก”
“ลองลวกเส้นด้วยสิเพคะ ความนุ่มของเส้น คลุกน้ำจิ้มงาขาว รับรองอ๋องเจิ้งต้องถูกใจยิ่งขึ้น”
กัวเจิ้งอี้ไม่รอช้า เขาลวกเส้นอย่างคล่องแคล่วจากนั้นจึงตักน้ำจิ้มงาราวราดลงไป มันมีทั้งกลิ่นงาคั่วใหม่ และหอมอ่อนๆ ของเหล้าบางชนิดที่เกิดจากการหมักข้าว และยังมีความเปรี้ยวจากการกลั่นน้ำผลไม้ จึงให้ความสดชื่น และแปลกลิ้น แต่พิเศษจนเขากลืนลงท้องได้อย่างสบาย
“เติมไข่ไก่ด้วยดีไหมเพคะ ไข่แดงที่ไม่สุขนักจะเหนียวข้น และมีความหวานละมุนลิ้น”
นางว่าจบจึงทำไข่น้ำยางมะตูมให้เขา พร้อมแนะนำให้ราดน้ำซุปเผ็ดร้อน แล้วเติมพริกผัดน้ำมันลงไปด้วยให้มากสักหน่อย
“อ๋องเจิ้ง ถึงเวลาต้องเสียน้ำตาแล้วนะเพคะ”
ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กน้อย พร้อมทำคำแนะนำของต้าหยวน
น้ำซุปเผ็ดร้อนทำให้เขารู้สึกเหมือนกลืนไฟเข้าไปในปาก แต่มันไม่ได้ทรมาน หากเพิ่มความยากอาหารมากขึ้น และไข่น้ำยางมะตูมเวลาแตกออก ความมันของไข่ก็ไหลเยิ้
